[OBaGiCF][mM] Brokatowy fetysz

Autor: Salomanka
Tytuł: Brokatowy fetysz
Beta: kto?
Fandom: Jak zostać Bogiem na Florydzie
Kanon: okrojony
Długość: mini-miniaturka
Ostrzeżenia: brak. Pisane na akcję, więc okrojone jak jasna cholera.
Nota: tekst powstał by realizować prompt numer 15 z worka numer 1 w akcji H&V II: brokatowy/fetysz/zasiłek/syrenka/aparat




Rodzina Krystal była na zasiłku przez większą część jej dzieciństwa, które rozpaczliwie starała się wyrzucić z pamięci. Pamiętała tylko głód i ciągle niedostatki, odłączany im prąd i kolejne najścia wierzycieli, wynoszących im z domu każdy sprzęt, jeśli tylko wart był choć kilka nędznych dolców.

Będąc na najlepszej drodze do przyzwyczajenia się do biedy i życia na granicy ubóstwa, wyłamała się schematowi i kierując się swoim brokatowym fetyszem, postanowiła zostać Kimś. Tytuł miss, jaki wywalczyła będąc nastolatką, na pewno otworzył jej wiele drzwi, i po latach ciągle była znana ze swojego tanecznego show, który zapewnił jej wygraną.


Znalazła pracę, niezbyt ambitną, ale pozwalającą odegnać wizję czekania co miesiąc na zasiłek i pozwalającą dbać o figurę - była lubiana i doceniana, prowadząc wodny aerobik. Wyszła za mąż trochę z miłości, trochę z rozsądku, ale wiodło im się całkiem dobrze, kupili sobie mały, ale komfortowy domek, a gdy urodziła im się córeczka, Destinee stała się całym jej światem. Wiedziała, że zrobi dla nie wszystko.

Kiedy Travis wpadł w Fam, czuła, że to nie skończy się dobrze. Zgarniał wszystkie ciężko zarobione oszczędności i ich skromne pensje i inwestował w kolejne kasety Obiego Garbeau Drugiego, więcej uwagi poświęcał budowaniu i motywowaniu swojej siatki handlowców niż rodzinie, a widmo biedy znów zawisło nad głową Krystal. Można śmiało przyznać, że była już na skraju wytrzymałości, a nieoczekiwana śmierć męża przyniosła głównie rozczarowanie. Nie było czasu na żałobę, nie w sytuacji, gdy należało spłacić długi, których Travis zdążył narobić w tajemnicy przed nią. Groźba utraty domu brzmiała zbyt poważnie, by przejmować się czymkolwiek poza rzuceniem się w wir pracy.

Krystal kolejny raz w życiu zrobiła to, co umiała najlepiej - zainwestowała w siebie. Cała sesja zdjęciowa była jej autorskim pomysłem, rozpisanym na planszach bogato zdobionych brokatem. Wciągnęła syreni ogon na nogi i rozłożyła się na plażowym kocu, wdzięcząc się przed fotografem. Białe zęby błyszczały w idealnie dopasowanym oświetleniu jak morskie perełki, ogon połyskiwał i przykuwał uwagę, przesuwając się migotliwe na pierwszym planie każdej fotografii. Najważniejszy był obfity biust Krystal, który wypinała do zdjęć, doskonale świadoma, że taki widok na wielkich bilboardach pomoże przyciągnąć wielu gości do ich wodnego parku.

Cała ta sesja, pozowanie przed aparatem i przebieranki za syrenkę miały służyć tylko temu - zdobyciu kolejnych stałych uczestników na jej zajęciach. Jeśli dzięki temu rozbuduje dawną siatkę Travisa, świetnie, ale ostatecznie wszystko sprowadza się do jednego - jak zdobyć pieniądze.

Krystal miała na to jedną odpowiedź - brokatowy fetysz nigdy jeszcze jej nie zawiódł.

Aww, totalnie nie znam fandomu, ale nie ważne, tekst jest świetny! Bardzo fajnie przedstawiasz tą sinusoidę życia, od biedy do kasy, od kasy do biedy, i dalej w sumie nie wiadomo czy jej udało się, ale mam nadzieję, że tak! Kto by się oparł syrenie, co nie? I smutne, że mąż wolał "pracę" od rodziny, nawet by popaść w długi.. Jakim trzeba być tępym, żeby robić długi... Ehh... A tak w ogóle to tu mamy smutną prawdę, że jak masz wygląd to możesz więcej, nawet wyjść z biedy, a jak tego nie masz, to już jest gorzej. Wiadomo, że inteligentne dzieciaki też dadzą sobie rade. Ale typowa, przeciętna Ania może mieć już gorzej.. Wracając: Tekst fajnie rozpisany, życiowy, perfekcyjnie pleciony prompt, także same plusy. Podoba mi się !
Weny,
Alexa

...

Oczywiście fandomu nie znam, ale to mi zazwyczaj przecież nie przeszkadza Tutaj również.

Generalnie obraz rodziny żyjącej na zasiłkach kojarzy mi się jednak głównie z polskimi Karynami, małymi Dżesikami i Brajankami, ale przecież każdy kraj ma swoje Karyny. Dobrze, że nasza Krystal miała pomysł na siebie. Bo bardzo dużo dzieciaków nie ma, przez co powielają się schematy i matki na zasiłkach mają córki/synów na zasiłkach "bo im się należy". Szlag mnie czasem na to jasny trafia, bo mamy osoby, które próbują, które starają się wyjść ze schematów, nawet dostają pracę - i wtedy nie należy się nic. A wystarczy usiąść na tyłku i spływają "pińcetplusy", "czystaplusy" i mnóstwo innych plusów, bo rodzinie trzeba pomóc... A taki mąż, jak nie alkohol, to hazard, to piramidy finansowe, to inne hulanki uskutecznia i dalej w długi wpędza. Już chyba lepiej jest jej bez tego męża, nie dość, że wiecznie nieobecnego, to jeszcze ściągającego rodzinę coraz bardziej w dół...

Tekst tak bardzo życiowy, że aż bije po oczach. W każdym razie dopinguję wszystkim takim Krystal, które chcą coś robić, nie żyć od pierwszego do pierwszego, starać się... Gdyby tylko właśnie takim osobom dać pomocną dłoń, mogłyby być naprawdę wartościowymi elementami społeczeństwa. Nawet, jeśli motorem do działania jest brokatowy fetysz! <3

Niech Wen Ci sprzyja,
Fia.~