[TPG][T][M] Trafnie nazwane

Z chwilą śmierci Profesora, cukier Atomówek zmienił się w ocet, słodkości w popiół, a wszystkie śliczności w żyletki i arszenik. Zniknęły na kilka dni, ale niespodziewanie powróciły, gdy gigantyczny wąż zaatakował TownsVille.

Bajka, “różne śliczności”, wróciła z bliznami na szyi i nadgarstkach. Była strasznie wychudzona. Wszyscy później się dowiedzieli, że próbowała popełnić samobójstwo, ale za każdym razem ponosiła porażkę. Jej oczy były puste i poruszała się niczym kukiełka sterowana sznurkami. Za każdym razem gdy z czymś walczyła, wracała z wieloma ranami i zawsze odmawiała medycznej pomocy. Próbowała umrzeć.

Bójka, “cukier”, była zimna, wszystko czego dotknęła, zamarzało i kruszyło się. Ludzie mówili, że szok po JEGO śmierci złamał jej silną wolę. Była wrażliwa. Najmniejsze rzeczy przypominały jej o nim, a na miłe słowa innych i ich próby dodania otuchy reagowała płaczem. Każdy domowy posiłek łamał ją trochę bardziej. Zawsze gdy walczyła, wypłakiwała płatki śniegu i zostawiała przestępcę, czy potwora pokrytego śniegiem. Utknęła w żałobie na zawsze.

Brawurka, “słodkości”, była wściekła, wściekła na wszystko. Wszyscy zakładali, że była ponad to, że jest najbardziej stabilną z sióstr. Jak bardzo się mylili. Zachowywała się normalnie, wydawała się taka sama, ale kiedy walczyła... Była bardziej brutalna niż kiedykolwiek wcześniej; nie tylko ich poskramiała, ale i torturowała. Obdzierała ofiary ze skóry, wydłubywała oczy - sprawiała, że cierpieli aż do śmierci. Zawsze wracała z martwym ciałem przewieszonym przez ramię, cała pokryta krwią. Na rękach, piersi, nawet na zębach.

Obrończynie TownsVille wkrótce stały się upiorami. Bajka zyskała nowe imię - Upadły Anioł. Bójkę mianowano Śnieżną Banshee. Brawurkę ściszonymi głosami nazywali Katem Piekieł.

Zostały trafnie nazwane.