[Sherlock BBC][mM] Wśród cyfr

Fandom: Sherlock BBC
Autor: DallasEve aka Tony
Beta/bety: brak
Pairing: brak
Gatunek: Thriller
Ostrzeżenia: Brak
N/A: Seria przyimkowa! Realizacja promptu 25 na akcję ofiary i oprawcy 2016 (Napisz tekst, w którym najistotniejsze są liczby/czas).






-Pięć...

Myśl! Dwieście szesnaście. Czterysta dziewięćdziesiąt siedem. Dwieście pięćdziesiąt sześć. Trzy liczby, dziewięć cyfr. Suma dwucyfrowa, czterdzieści cztery. Zapamiętać.

-Cztery…

Puls uderza mi w głowie, rozprasza. Musisz się skupić, od tego zależy życie! Suma druga, dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć. Zapamiętać. Inne możliwości… Dodawanie krzyżowe? Nie pasuje. Czuję krople potu spływające mi po twarzy, przez związane za plecami ręce niczego nie mogę z tym zrobić. Nakazuję sobie wymazać tę myśl, nie mam czasu na takie głupoty! Wybieranie selektywne? Trzy cyfry. Jeden, dziewięć, pięć. Suma piętnaście. Zapisać obie kombinacje.

-Trzy…

Szybciej, szybciej! Nie możesz go zawieść! Trzy liczby. Sumy jednostkowe, dziewięć, dwadzieścia, siedem. Wymazać. Dziewięć, dwa, siedem… zapamiętać. Osiemnaście, dopisać.

-Dwa…

Suma wszystkich danych dwucyfrowych, siedemdziesiąt siedem. Źle, wymazać podzbiór. Szlag by to trafił, nie mam czasu na pomyłki! Suma danych trzycyfrowych… Dwa tysiące dziewięćdziesiąt jeden. Źle, wymazać pod… Nie, stop. Nie wymazywać!  Dodać kombinację drugą i trzecią, wynik: dziesięć, jedenaście, dwana…

-Jeden…

Dziesięć, jedenaście, dwanaście. Symetria. Tak! Jakaś zbłąkana, raczej niezbyt istotną myśl przebiega mi przez głowę, uświadamiając, że nie oddycham już od dłuższego czasu. Nie ważne! Odjąć kombinację pierwszą, wynik: jeden, pięć, trzy. Wynik trzycyfrowy. Tak, tak, tak!

- Sto pięćdziesiąt trzy! - wyrzucam z siebie na pierwszym wydechu od czasu, który zdawał się być wiecznością.

- Doskonale, Sherlocku - Irene patrzy mi w oczy z odległości kilku centymetrów - Odpowiedź to jeden… - Ta Kobieta dotyka palcem moich warg, po czym odsuwa się, wciąż z pistoletem w ręce - ...jeden…

Adler strzela do Johna, nawet na niego nie patrząc. Trafia prosto w środek czoła, a ja krzyczę, zaskoczony. Popełniłem błąd?!  Nie, niemożliwe! Podała mi cyfry, wynik był prawidłowy! Widzę, jak wciąż spętany Watson pada na posadzkę u stóp Tej przeklętej Kobiety, martwy, a mój mózg nie chce przyjąć tego do wiadomości.

- Przecież to niemożliwe! Oszukałaś mnie, jak…

- Cii - Irene znów do mnie podchodzi, tym razem kładąc mi na wargach pistolet, z którego wciąż wyczuwam zapach prochu - Nie oszukałam cię, tylko podpuściłam. Podałam Ci dane wyjściowe, dałam Ci pięć sekund na podanie mi trzech cyfr, a ty zrobiłeś to, co umiesz najlepiej. Zanalizowałeś dane. Było nas tu troje, za każdą błędną cyfrę miałam zabić jedną osobę. A widzisz, mój drogi… Tym razem rozwiązanie było proste, powiedziałam ci to - że będzie banalne. Doskonale wpadłeś w pułapkę. To, czego od ciebie chciałam, to drugi statystycznie najczęściej używany kod trzycyfrowy, zaraz po jeden, dwa, trzy. A mianowicie… jeden, jeden… jeden.

Ostatnią rzeczą, jaką zdołałem zarejestrować, był błysk w oku Irene, kiedy pociągnęła za spust. I myśl, że doskonale wiedziała, że pierwsza cyfra będzie prawidłowa.

O kurwa. No wybacz, ale inne słowo nie oddaje, tego, co chcę przekazać.

To jest zajebiste. I już sam fakt, że nic z tych cyfer nie rozumiem oznacza, jak genialnie wychodzi Ci pisanie Sherlocka. Na litość boską, gdzieś się ukrywała.

I to zakończenie. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że Sherlock jest wszechmocny. A tu się okazuje, że nie do końca.

Wszystko jest takie...dokładne. I te cyfry, ten tok rozumowania. Przedstawiasz to tak cholernie wiarygodnie.

Jestem totalnie i szczerze zachwycona.

Jesteś genialna.

Pozdrawiam i życzę weny.

Rzeczywiście, fantastycznie piszesz Sherlocka, wychodzi ci to genialnie. Przez chwile, zwiedzona wspólnym rozwiązywaniem szyfrów do kłódek, myślałam, że jest to kolejny tekst z tematyki Escape Roomu. Nie tym razem. Zaskoczyłaś mnie ogromnie tym zaskoczeniem, takiego końca się nie spodziewałam. Do tego wybrałaś mniej typowego złoczyńce, zamiast Moriartego wzięłaś Irene. Ciekawie, bardzo lubię tę postać i wydaje mi się bardziej pasować w tej historii.
Jesteś naprawdę idealną osobą do pisania Sherlock, do tego potrzebny jest ścisły umysł. I to chyba umysł matematyczno-fizyczy, bo dla mnie ten ciąg liczbowy i tok myślenia Holmsa nic nie znaczy.
Smutne zakończenie, nieomylny Sherlock się pomylił i niestety zapłacił za to życiem. Pomyłki kosztują, a czym większa pomyłka tym większa cena. W tym tekście jest to prosto pokazane, jedna pomyłka=jeden strzał, dwie=dwa strzały... Właśnie zrozumiałam ostatnie zadanie. Zaczęłam rozkminiać, czy Irene zabiłaby się jeśli podałby 3 złe cyfry, ale ona wiedziała, że pierwsza będzie prawidłowa. Geniusz.

Jeszcze więcej Sherlocka
życzy M.

No tak tekst z motywem cyfr, którzy inny mógł by go napisać jak nie Ty? Bardzo mi się podoba, co prawda tak jak Olgie ja również nie rozumiem o co chodziło z tymi cyframi i z tym w jaki sposób on je obliczał (to wykracza po za mój zakres dodawania i odejmowania ) i początkowo myślałem, że pojawi sie tutaj motyw Escape Roomu. Napisać coś kryminalnego, co wcale nie będzie przypominało tego gatunku... mistrzostwo!

Hmm, ten tekst jest dziwny. Znaczy, nie mogę jakoś wczuć się w te postaci, uwierzyć do końca, że to naprawdę ten Sherlock, że to Irene. Może ten padający tam John jest Johnem, ale w reszcie mi czegoś brakuje.

Sam zamysł mi się już podoba, to, że Sherlock został pokonany swoją własną bronią, bo to coś innego. W końcu nie jest tym geniuszem, który zawsze ma rację. I tym razem cierpią na tym inni. A także on sam.

Samo punktowanie tekstu przypadło mi do gustu, forma, w jakiej go poprowadziłaś. I liczby wykorzystane w naprawdę ciekawy pomysł. Kolejne procesy zachodzące w umyśle Sherlocka. Ciekawe spojrzenie.

Pozdrawiam,
Dis.

9. Napisz trzy komentarze do tego samego fandomu. part 3






Po pierwsze... Tu też nie ma mojego komentarza.
Po drugie - ja chyba wiem dlaczego. To syndrom czytacza akcyjnego. W sensie, jak biorę jakiś tam udział w procesie twórczym i widzę tekst przed publikacją to potem za cholerę nie mogę do niego dotrzeć już PO publikacji. Nie wiem czemu.
Po trzecie - ależ to jest dobre. Nie wiem czy to nie najlepszy Twój tekst do Sherlocka. Szczególnie na tę akcję.

I mam tu kilka rzeczy, które o tym świadczą. Raz, że perfekcyjnie oddałaś totalnie nieosiągalny dla mnie poziom myślenia Sherlocka. W sensie, serio, ustalmy sobie, te liczby i analiza mogłyby być zupełnie randomowe, mogłabyś je zastąpić imionami Kucyków Pony, albo nazwami fasolek BB, bo i tak nic nie rozumiem <3 Wybacz, tak to jest, gdy piszesz dla przeciętnych śmiertelników

Dowalenie jednak takiej Irene, takiej wersji, Sherlocka, który po prostu przegrywa, bo MYŚLI, za bardzo? Cudowne. I oczywiście, że zapomniałam, o czym był ten tekst, więc kobieto, zrobiłaś tu na mnie wrażenie i to kolejny raz tym samym tekstem. Wyobraziła sobie tę scenę i jej, ale by to było dobre, gdyby nam to dali chociaż tylko w wyobrażeniu <3

Świetnie zrealizowany prompt. Ależ dobre rzeczy powstały na tamtą akcję
WENY!
W.