[SherlockBBC][M] Mokra, listopadowa noc

Ten tekst nie jest już dostępny na tym forum.

Olgie napisał:

— Nie. Byłam zajęta niańczeniem cię. Ktoś mógłby pomyśleć, żę już dawno wyszłaś z tego wieku.

JAK MOGŁAŚ? Dać się wykiwać chochlikowi Lochkarta, który sra przecinkami tam, gdzie lubi. Po "ż" powinno być "e", a nie "ę". To tak gwoli wytknięca tego, co mi się nie podobało. Chociaż ja bym trochę zmieniła konwencję tej wypowiedzi. Bo brzmiała sucho. I sztucznie.
"Nie"-westchnęła ciężko Margot - "Byłam zajęta niańczeniem cię, a ktoś mógłby pomyśleć, że już dawno wyszłaś z tego wieku" - ostatnie zdanie kobieta wypowiedziała zmęczonym głosem.

Generalnie odwrócenie Sherlocka...Dialogi mi się podobają. Zważywszy na to, że Sherlock to chodzący asperger (wg mnie, chociaż psychiatrą nie jestem), to ubranie go w żeńską formę jest dla mnie dość niespotykane. A to z tego względu, że jako kobiety jesteśmy bardziej emocjonalne. Ta Sherlock naprawdę dobija. Jeszcze bardziej niż Sherlock-mężczyzna nie stroniący od używek. Może dlatego, że kobiety z natury są surowiej oceniane przez społeczeństwo? Mężczyzna może sobie upaść, kobieta nie powinna. Natura, a właściwie społeczeństwo programują w kobietach konkretne zachowania. I mimo, że żyjemy w Europie, w XXI wieku, to widząc pijanego faceta myślimy "o upił się". I koniec. Widząc kobietę pijaną, to już  są setki komentarzy. Że się nie szanuje i takie tam. Smutne opowiadanie, ale bardzo sensowne.

No i doskonale obrazujące człowieka i jego samotność w XXI wieku. Mieć, czy być? - Margot.
Ucieczka przed bólem - Sherlock.

Bardzo ładnie napisany tekst, Olgie. Aż miło się czyta i więcej takowych, choć czasem fluff na tę pogodę nie byłby zły.
Wspierająca Lilka