[HP][T][D] Przyjaciele [SS/GG]

Fandom: Harry Potter
Oryginalny tytuł i link do tekstu: Friends
Autor: Angie Friki Black
Tłumacz: Fia.
Beta: Wirka. spojrzała
Zgoda: póki co brak
Pairing: Salazar Slytherin/Godric Gryffindor
Gatunek: Obyczaj
Ostrzeżenia: brak
N/T: #urodzinyLisu, #urodzinyFantasmagorii. Pierwsze tłumaczenie z języka hiszpańskiego, popełnione pod wpływem Wirki. Wszystkie błędy moje, a jeśli ktoś widzi błędy w samym przekładzie, będę wdzięczna za wskazanie






Salazar siedzi naprzeciw ciebie. Spogląda na twoją twarz z wyższością i arogancją, a ty nie pozostajesz mu dłużny.
— Nie możesz mnie pokonać — mówi wyniośle.
Uśmiechasz się z zadowoleniem, każde z was porusza inne figury.
— Nie powinieneś być tak bardzo pewny siebie, Salazarze — odpowiadasz.
Wykonujesz niespodziewane posunięcie i patrzysz, jak z jego twarzy powoli znika cała arogancja.
— Coś nie tak? — pytasz, z rozbawieniem przyglądając się, jak przeciwnik walczy o zachowanie resztek swojej dumy.
Jego brew drży. Jesteś bliski wywołania u niego nerwowego tiku,a przynajmniej wszystko na to wskazuje.
Robisz ostatni ruch pod jego zdumionym spojrzeniem.
— Szach-mat! — wołasz z triumfem w głosie.
— Szczęście początkującego -— mruczy Slytherin.
Śmiejesz się głośno, uderzając go lekko w ramię.
— Taaa, jasne. Jeśli chcesz, możemy zagrać jeszcze raz. Zrewanżujesz się — odpowiadasz.
— Jeśli tylko chcesz — reaguje szorstko, na co obejmujesz go przyjaźnie.
— Jesteś moim najlepszym przyjacielem.

Wowo, z hiszpańskiego, no nieźle Pamiętam moje pierwsze tłumaczenie z angielskiego i drabble o Harrym lubiącym maskotki pingwina no cóż...
Nie przywykłam do tekstów pisanych w drugiej osobie, coś innego, może nie jakoś niesamowicie oryginalnego, ale wystarczająco. I cóż mogę powiedzieć, poza tym, że uśmiechnęłam się, gdy zrozumiałam, że grają w szachy, które tak bardzo uwielbiam.
I chociaż forma krótka, to wystarczająco zaakcentowane różnice między bohaterami. Cóż, właściwie byli prekursorami innych, tak uwielbianych przez nas międzydomowych, lwio-wężowych par
Powodzenia z kolejnymi tłumaczeniami!

Sam tekst, choć króciutki, ma w sobie coś, co potrafi zaciekawić. Nie jest to walka, jaką toczą na szachownicy, a budowanie przyjaźni, wspólne spędzanie czasu i poznawanie się.
Nie bardzo mi tylko pasuje tylko ostatnie zdanie - co ono ma podsumować? Nie współgra z resztą tekstu, z ich zachowaniami czy ewentualnym poczuciem porażki i dumą. Mocą ich przyjaźni byłoby dla mnie właśnie przemilczenie tego uczucia, nienazywanie go, a zgodność w jego odczuwaniu. "Przegrałem, i cóż z tego, zagramy jeszcze raz."
To jednak mój problem i uwaga do autorki, nie do ciebie.
Dziękuję za to tłumaczenie, fajnie jest poczytać coś nieskomplikowanego i pocieszającego.

Myślałam, że to edytowałam, ale jednak nie, więc już nadrabiam swój błąd. Przyjaciele są od tego, żeby się ogrywać nawzajem, przecież z Ronem też nikt nie mógł wygrać, a Harry uporczywie z nim grał jako najlepszy przyjaciel. Myślę, że Salazare i Godryk są w takim samym stosunku do siebie. Najlepsi przyjaciele którzy mogą grać ze sobą w nieskończoność. Zresztą oni tam mieli strasznie mało rozrywek , co innego można było robić po za tymi szachami? Także ten... Jakoś trzeba było wspólnie spędzać czas, choć myślę, że oni akurat mogli nawet godzinami siedzieć w ciszy i byliby zadowoleni, co nie?
Weny!

Alexa

Faktycznie, zgadzam się z Sal. Nie pamiętam, czy zauważyłam to, gdy tłumaczyłaś, trochę czasu minęło, ale to ostatnie zdanie jakoś tak dziwnie odstaje. To jednak tylko udowadnia, że po prostu nie każdy umie w drabble, i tyle. A nawet ktoś, kto umie, jak Ty, nie zawsze da radę uratować tłumaczenie. Myślałam przez chwilę, ale sama też nie mam pomysłu jak to zdanie przekształcić by nadać mu lepszy wydźwięk.
Musi więc chyba pozostać. A było wiele opcji, czyż nie lepiej brzmiałoby tutaj coś w stylu, że gra będzie wiecznie trwać, albo, że nawet nie wiedzieli, że już nigdy więcej nie usiądą do szachownicy? Ale to moje angstowe zboczenie wychodzi
Wcale nie widać, że tłumaczenie, gdyby nie ten zgrzyt (autorki, no cóż) na końcu.

Weny!
W.