[HP][D] Ogień, który we mnie płonie

Worek numer 4, prompt 3:

Cytat :

Napisz tekst z punktu widzenia przedmiotu, należącego do bohatera/villaina

Fandom: Harry Potter
Autor: Disharmony
Beta: brak

Ogień, który we mnie płonie

Ciasno. Tak bardzo ciasno. Nie miał jak się poruszyć, nawet, gdyby chciał. Nie pamiętał, ile już tak trwał, otoczony tą przyjemną ciasnotą. Tak naprawdę świata zewnętrznego nie oglądał zbyt często, jedynie w nastrojowych, pełnych napięcia momentach. Wówczas tryskał bez skrępowania, wydalając z siebie wszystko, co tak długo trzymał wewnątrz. Nagle dobiegł go szelest szat i poczuł, jak wprawna, pewna siebie dłoń chwyta go u nasady i mocno ściska. Przyjemne ciepło rozlało się po całej jego długości; gdyby mógł, zamruczałby z rozkoszy, dawno nie otrzymał już tyle czułości od swojego pana. Zazwyczaj ten był zajęty wymyślnymi torturami, pozostawiając go skrytego głęboko pod ciężkimi szatami. Teraz jednak te smukłe palce ciągnęły go i ściskały, wyjmując na zewnątrz, a on już gotował się, pełen napięcia, wiedząc, co go czeka.

- Incendio – Fala ciepła przetoczyła się przez całą jego długość, kiedy Czarny Pan pozwolił mu przysłużyć się światu i rozpalić ogień w jego kominku.

Dlaczego tak łatwo jest pisać o różdżkach?
Dobry pomysł, dlatego, że Voldemort faktycznie rzadko sam czarował, on raczej wydawał polecenia, wykorzystywał swój urok (za młodu) lub potęgę (sławę, wzbudzane przerażenie, zwał jak zwał) do osiągania swoich celów, potrafił sobie każdego omotać na wiele sposobów, ale magia... Nie popisywał się nią. Siła i przewaga, jaką miał, były jakby pomimo magii, nie dzięki niej. Może Riddle był bardziej uczepiony świata mugoli, niż nam się to wydaje...? Hm.
Tak czy inaczej, wyobraźnia pracuje, całość prezentuje się nieźle. Zmyślne.

13. Skomentuj odnosząc się/stylizując się na dowolną doktrynę/wyznawcę/twórcę postaw moralnych/filozoficznych. - nihilizm

Jakiż jest sens trwania dla tej różki? Czy pan użyje jej raz, czy użyje jej tuzin razy - czy to ma znacznie? I tak powróci do cienia, odłożona na bok, prawie zapomniana. Nie jest ona dla niego niczym więcej niż narzędziem. I nigdy niczym więcej się nie stanie.

Czy jej przywiązanie różdżki pana jest szczere, czy to tylko zwykła ułuda? Ona pragnie być wykorzystana, jednak tak naprawdę nie obchodzi jej, kto przeleje przez nią to upragnione ciepło. Może służyć jemu, może służyć jego wrogowi, zawsze posłuszna i chętna, aby zgarnąć dla siebie odrobinę czułości.

Nie ma żadnej więzi między panem a różdżką, a magia jest jedynie surowcem wymiennym. Tym, co ma mag i tym, czego pragnie różdżka. Niczym więcej.

Czy mają jeszcze jakąś głębię słowa pozdrowienia?
Myst

PS. Bardzo aluzyjne drabble

Hah, jakie urocze <3 No dosłownie różdżki mają niesamowity potencjał fickogenny, wszak samo "polerowanie różdżki" totalnie weszło nam do języka Świetnie ujęta forma do samego końca dwuznaczna Nie mogę nic poradzić, że od razu przychodzą mi na myśl inne wariacje z użyciem różdżki - bo, czy myślałaś kiedyś, ile dzieciaków było na tyle głupich/szalonych/odważnych/zdesperowanych, by posłużyć się swoją różdżką w TEN sposób? O całym spektrum magii "erotycznej" nie wspomnę. Nawet nie chcę myśleć, ile razy Pani Pomfrey musiała naprawiać efekty nieudanych zaklęć powiększających przyrodzenie - bo wiadomo, że WIĘKSZOŚĆ chłopaków by spróbowała
Wenuj się i wracaj do pisania!
W.