[HP][mM] Wymarzony prezent [HP/SS]

Fandom/Fandomy: Harry Potter
Tytuł: Wymarzony prezent
Autor/autorzy:  JokerFox.
Beta/bety: Brak, wytykajcie błędy, uroczyście przysięgam, że nie poprawię żadnego, bo edytowanie psuje formatowanie, ale możecie wytykać!
Pairing: Severus Snape/Harry Potter
Gatunek: Obyczajówka, tak sądzę
Ostrzeżenia: -

Wymarzony prezent

Severus z niedowierzaniem wpatrywał się w trzymane w dłoni bilety. Za wszelką cenę próbował sobie przypomnieć, co mógł ostatnio zrobić, by jego mąż chciał się zemścić i pokarał go takim świątecznym prezentem.

― Harry… ― zaczął, odwracając się w stronę młodszego mężczyzny, który w odpowiedzi na jego minę jedynie parsknął śmiechem. Snape zmarszczył brwi. ― Czy możesz mi jakoś sensownie wytłumaczyć dlaczego trzymam w dłoni dwa zaproszenia na dzisiejszy koncert kolęd w miejscowej filharmonii? ― zapytał, siląc się na spokój.

Miał jeszcze nikłą, malutką nadzieję, że to żart, albo że Potter pomylił prezenty jego i Weasley’a, ale rosnące zadowolenie na twarzy Gryfona zgasiło i tą iskierkę.

― Ponieważ dałem ci je na prezent? ― spytał niewinnie Złoty Chłopiec, ponieważ nawet kilka lat po wojnie nie wyrobił w sobie instynktu samozachowawczego i morderczy błysk w oku kochanka jedynie wzmógł jego rozbawienie, przez co zachichotał. ― Och, daj spokój, Severusie, przysięgam, że będzie fajnie, zobaczysz.

Mistrz Eliksirów nie podarł rzeczonych biletów na konfetti jedynie tylko z tego powodu, że był cywilizowanym człowiekiem i udany prezent, czy nie, nie zamierzał traktować go w tak barbarzyński sposób.

― Jestem zatem pewien, że któryś z twoich przyjaciół chętnie… ― powiedział Snape, jednakże zanim zdążył dokończyć sentencję, jego mąż już zaczął wyliczać.

― Hermiona z Fredem są w Grecji, George z Angeliną na Seszelach, państwo Weasley niańczą wnuki, Neville zabiera nową dziewczynę w jakieś super tajne romantyczne miejsce, Draco z Astorią na ostatnich nogach ciąży, a…

― Dobrze, dobrze, już zrozumiałem ― przerwał Severus, podnosząc ręce w geście poddania. ― Nie mam wyjścia, muszę iść ― skwitował cierpiętniczym tonem. ― Nienawidzę kolęd.

― Te ci się spodobają, obiecuję ― powiedział Harry, już poważnym tonem, kładąc mu podbródek na ramieniu i przytulając go od tyłu. ― Dobrze wiesz, że nigdy intencjonalnie…

― Wiem ― odrzekł Snape, kładąc dłoń na jego policzku. ― Symfonicznie, tak? Może być ciekawie…


Gdy światła zgasły i wybrzmiały pierwsze nuty, Severus nabrał pierwszych podejrzeń. Spojrzał na drugiego mężczyznę, ale ten jedynie szturchnął go ramieniem, aby wrócił do oglądania i słuchania orkiestry, która grała kolędy tak, jak jeszcze nic, co Mistrz Eliksirów kiedykolwiek słyszał. Były piękne, wcale nie infantylne i na jedną melodię, jak te tradycyjne, posiadały głębię, jakiej brakowało wielu współczesnym nawet utworom. Zanim dał się ponieść całkowicie muzyce, odwrócił się jeszcze raz w stronę swojego męża wiedząc już, iż prezent wcale nie został wręczony przez przypadek, albo dlatego, że nikt inny nie mógł iść - wybrany był starannie, z uwagi wyłącznie na niego.

― Dziękuję ― wyszeptał do ucha Harry’ego, składając szybki pocałunek na jego policzku, po czym skupił całą swoją uwagę na otaczającej go, coraz bardziej pochłaniającej muzyce.

Kiedy światła się zapaliły, był jednym z tych, którzy klaskali najdłużej.

_____________________________________________________________________________

N/A: Muzyki, którą słuchali możecie posłuchać TUTAJ

Wow... tego się całkowicie nie spodziewałam:) na taki koncert sama bym się wybrała, choć podobnie jak Sev, nie lubię kolęd. Słuchanie ich z rodziną, żeby mamie było miło, to co innego. Choć to miniminiaturka, to fabuła jest tutaj idealnie wyważona, choć treści jest mało, ułożyłaś historię idealnie. Zastanawiam się, czy było coś, co natchnęło Cię do napisania tego ficzka, chętnie bym się tego dowiedziała. Choć w sumie z pomysłami jest tak, że po prostu przychodzą do głowy, więc rozumiem. Harry wypadł tutaj przesłodko, pozwalając Snape'owi myśleć, że naprawdę sprawił mu tak krindżowy prezent. Z kolei Snape mi zaimponował, mimo wszystko wybierając się z mężem na koncert.

Teraz się zmywam, idę słuchać świątecznej, "krampusowej" muzyki;)

Gdzieś na dysku mam już rozgrzebany tekst pisany pod prompt o muzyce świątecznej, ale do Good Omens. HP jakoś zupełnie mi nie pasowało, szukając dobrego fandomu na ten prompt od razu go odrzuciłam. Teraz jestem więc bardzo mile zaskoczona, bo u Ciebie wypada to bardzo zgrabnie, naturalnie i uroczo. Severus idealnie pasuje jako typ, który gardzi kolędami, ale mógłby docenić ich klasyczne, symfoniczne brzmienie, eleganckie i szczere, pozbawione migającej radośnie świątecznej otoczki.
Ja nie miałabym takiej wyrozumiałości i cierpliwości wobec Pottera - gdybym dostała w prezencie coś, co zapowiada mi się jako beznadzieja, raczej byłabym bardzo posępna i skrzywiona. Względy dla darczyńcy zeszłyby na dalszy plan, niestety. To pewnie ta moja niechęć do świąt tak na mnie działa
Dziękuję za to maleństwo. Było bardzo ciekawie, ciepło i pokrzepiająco.
S.

Na prawdę przez chwilę myślałam, że Harry dał bilety Severusowi bo sam chciał tam pójść (to takie ślizgońskie), nawet się przyszykował w kwestii zastępstwa haha
Okazało się jednak, że prezent był idealnie trafiony Harry jednak wie czego potrzeba nietoperzowi Mimo wszystko jakoś nie potrafię sobie wyobrazić, że Severus klasyka najdłużej, nie wiem czy to przystoi haha
Fajnia, krótka i przyjazna miniaturka, dziękuję

To jest naprawdę dobrze napisane Snarry świąteczne w ciepłym klimacie, od a do z, z dobrą puentą - wywołuje uśmiech i takie ciepłe uczucie w serduszku, serio. Udało Ci się dobrze wkręcić ten początek, sugerujący jakieś niecne uczynki i bardzo miłe zakończenie. Obie dobrze wiemy, ile mogą znaczyć prezenty dla niektórych z NAS - zwłaszcza te przemyślane, nawet niekoniecznie świadomie chciane, tylko po prostu z pomyślunkiem, a nie na odpierdol. No i wiesz, warto wspomnieć jeszcze o jednym - motyw wręczania sobie przemyślanych emocjonalnych prezentów zwłaszcza w snarry to zawsze jeden z moich ulubionych przerywników w długich fabułach. Możliwe, że wywodzi się to z tego, iż w kanonie ten motyw jest bardzo ważny, więc w jakiś sposób kontynuowanie go w fickach wydaje się na miejscu
Wenuj się!
W.