[HP][mM] Wpadka

Fandom: Harry Potter/małe nawiązanie do My Little Pony
Autor: Alexandrine
Beta: brak
Pairing: brak
Gatunek: humor
Ostrzeżenia: po wojnie, Snape żyje.
Nota: tekst powstał na potrzeby akcji H&V II i realizuje prompt numer 7. lustro/fiolet/paznokieć/spodnie/flaga z worka numer 1




W Hogwarcie plotki roznosiły się szybciej niż z prędkością światła, jak zresztą w każdej placówce oświaty, tak samo jak zwykłe informacje, szczególnie te związane z Chłopcem Który Wygrał były wręcz pożądane. Plotki o Harrym powodowały, że front wielbicieli zmieniał swoje położenie niczym flaga na wietrze: raz byli mu przychylni, raz nienawistni… Główną pogłoską od początku roku było to dlaczego Potter mógł pokonać ostatecznie Voldemorta, a nie potrafił uwarzyć eliksiru… Także nikt nie dziwił się temu, że po zajęciach, większość Gryfonów z jego klasy wychodziła z lochów osmolona, z nadpalonymi szatami, nieliczni lądowali w Skrzydle Szpitalnym. No cóż. Orłami z tego przedmiotu to oni nie byli, ale nie wciągajmy w to Krukonów...

— Ron, czy w instrukcji na pewno było napisane, żeby wrzucić paznokcie wampira? — Harry niepewnie zerkał na składnik, to na Snape, od ostatniego razu wolał pytać dwukrotnie, zanim coś wrzucił. Naprawdę nie chciał powtórki. — W całości?
— Taa... — rudzielec podrapał się po brodzie, przerzucając kartkę. — Tak jest napisane: Po trzydziestu minutach wrzucić paznokcie wampira. — Składnik wylądował w kotle. — Pamiętać o tym by były dokładnie zmielone w moździerzu.
— Co?! — Potter z przerażeniem zaczął gapić się w bulgoczący eliksir.
— Ups?

Złoty Chłopiec zdążył tylko krzyknąć w eter: Uwaga!

Plotki mówią, że podobno wybuch nie był jakiś niebezpieczny, jedynie obryzgująca wszystkich fioletowa maź, pachnąca o dziwo gumą balonową, była dość trudna do usunięcia i działa jak mocne zaklęcie usypiające. Dodatkowo wszyscy wylądowali w Skrzydle Szpitalnym i nikogo do nich nie wpuszczano. Po szkole krążyły różne wersje wydarzeń. Jedna z nich mówiła, że to historia niczym z Śpiącej Królewny, zapadli w sen wieczny. Inna, twierdziła, że wyrosły im nadprogramowe kończyny, niekoniecznie ludzkie. A grono nauczycielskie nie pisnęło nawet słówkiem, bo po co. I oczywiście Snape, cudownie ocalony, jako jedyny nie pokryty mazią, co dawało plotkom kolejne podłoże do rozwijania się. Wszędzie wietrzono spiski!

W końcu nadszedł ten dzień, dzień w którym poszkodowani zaczęli się wybudzać ze swojego długowiecznego (no dobra, kilkudniowego) snu. Dla spokoju ducha, pielęgniarka usunęła wszystkie możliwe lustra z pomieszczenia. Nie sądziła, że dzieciakom spodobają im się nowe wyglądy. Ku zdziwieniu, pierwszy wybudził się Potter, który oberwał najmocniej...

— Gdzie ja jestem? Co ja tu robię? — Harry poczuł się odsłonięty — Gdzie są moje spodnie?! — spojrzał z przerażeniem na swoje ciało — Dlaczego... Dlaczego jestem kucykiem?!

Ale za to bardzo ładnym. Przecież czerń z szmaragdową zielenią bardzo ładnie komponowała się na jego grzywie... I złotym znakiem błyskawicy na udzie.

Hej, ten tekst uratował mi beznadziejne popołudnie w pracy. Dosłownie uciekałam z laptopem do innego pomieszczenia bo nie jestem w stanie pracować jak słyszę jak moja szefowa rozmawia z kursantami CAŁY CZAS. Ciągle. Peplu peplu.

Ale do rzeczy.

To jest tak urocze, że aż śmieszne xd Chyba o taki efekt chodziło? Kucyki to Twoje wampiry, jak sądzę (ja jestem w stanie wampira dać do KAŻDEGO tekstu, ty tak masz z kucykami, co nie?). Niemniej Potter Kucyk musiałby wyglądać naprawdę bajecznie. Dałabym mu jakiś wężowy motyw, jego wężoustość miałaby tutaj chyba jakiś wpływ. A DRACO, totalnie miałby na zadzie zielone jabłko <3

Dzięki, wenuj się
W.

To naprawdę jest tak dziwne, że aż śmieszne. Właściwie to mam ochotę zapytać, dlaczego tak krótko, bo mam wrażenie, że gdybyś nie spinała się pisaniem pod prompt, tylko popłynęła, wyszłoby jeszcze lepiej. A tak jest pewien niedosyt, pragnienie doczytania kilku zdań więcej, ot, dorzuconych tu i ówdzie dla ubarwienia tekstu. Fajnie, że zaczynasz od plotek, Hogwart to przecież bądź co bądź szkoła pełna dzieciaków, które, no cóż, gadają. Potem wracasz do tego w środku tekstu, kiedy już masz nakreślone tło fabularne i przechodzisz do konkretnego zdarzenia. I szkoda, że nie wracasz do tego motywu na koniec, np. podkreślając, że mimo luster, uczniowie szybko zorientowali się, co im się stało, a plotki krążące po szkole na pewno nie pomagały w samoakceptacji, i tylko Harry polubił bycie kucykiem. Totalnie mogę sobie wyobrazić Pottera jako kucyka, chociaż czy on nie powinien być raczej pegazem? W końcu tak świetnie lata... W takim układzie Granger byłaby jednorożcem, znaczek - książka i pergaminy, a Ron kucykiem ziemskim, może z pionami szachów na boku? Mniejsza z tym, mnie Potter kucyk nawet się podoba, przynajmniej jako pomysł. Nieudanych eliksirów było wiele, ale chyba nigdy nie będzie ich za wiele w ff, więc tekst jest naprawdę w porządku. Gratuluję.