[HP][mM] Portrety

To zabawne, że w sumie napisałyśmy teksty w podobnym zamyśle. Co te obrazki robią z ludźmi ;D
Co do samego tekstu, to zdradzony Gryfon nie ma sobie równych, przypomnijmy sobie Rona, a co dopiero taki pierwowzór jak Godryk.
Podoba mi się pomysł z magią obrazów, z kontraktem, bardzo lubię jak w tekście jest nawiązanie do więzi z zamkami, szkołami, trochę jak w moim ulubionym tekście. Bardzo ładnie poprowadziłaś tekst, motyw z kałamarnicą jest przezabawny. Wyobrażam sobie jakąś podwodną jaskinie w której pieczołowicie układa stosy kamyków i dogląda by nikt absolutnie nie znalazł obrazu. To realne!
Bardzo fajny tekst, weny!

Alexa

Hm. Mam ciutkę problem tutaj, bo najpierw o tworzeniu tych portretów, co jest fajne i ciekawe, szczególnie patrząc na rolę obrazu Dumbledore'a pomagającego Sevowi (bo tak było, nie? Kanon, halo, kanon? ), także totalnie to kupuję, ale w momencie kiedy wspominasz o Salazarze pracującym nad swoim portretem, to tak trochę gryzie mi się to z dalszą częścią tekstu. Z jednej strony fajnie, Salazar miał swojego potwora, bo why not napuszczać kogoś na dzieci mugolaków, a Gryffindor miał swojego - kałamarnicę, która pilnowała obrazu Salazara. Tylko że mój mózg zaraz wyobraził sobie inteligentną kałamarnicę, z którą Sal knuje jak powrócić do żywych. Wyobraź sobie przejmowanie władzy nas światem przez taki zespół! Wystarczyłoby, aby uwięziony pod wodą Slytherin dobrze obmyślił plan ze swoim stróżem i jeszcze by im bokiem wyszło!

No i sama wizja Gryffindora, który zachowuje sie jak dzieciak, któremu zabrano deser. Skoro nie on, to nikt!

I ja rozumiem jego rozgoryczenie, zapewne tęsknotę, poczucie bycia zdradzonym, ale nie zmienia to faktu, że Slytherin był jednym z założycieli i zasługiwał na to, by widnieć w szkole. Ba! Należało mu się to jak psu buda! Czy coś! Także tak, nieco bardziej bym widziała jakieś końcowe knucie, ale tak też było ciekawie.

Wenuj się, Wir!

Ejże, to nie fair. Pierwsza część tekstu jest znacznie bardziej dopracowana, robi nam podkład pod coś naprawdę fajnego i przemyślanego, z knującym jak zawsze Albusem i intrygą sięgającą aż czasów Założycieli, potem dokładasz do tego Salric, i nie udawaj, że nie, bo on aż krzyczy, a potem... Eee... Kończysz tekst? Tak się nie robi, to bardzo niegrzeczne.
Uważam, że dobrze by zrobiło, gdybyś jeszcze dobitniej powiązała obie części tekstu. Bo po tak intrygującym wstępie, sam obrażony Godric, który zwyczajnie nie ma ochoty patrzeć na Salazara, jakoś marnie wygląda. Chciałoby się zapytać, co potrafił ten konkretny obraz, jak wielką część siebie zawarł w nim Slytherin, czy było to coś, co prześladowało tylko znającego go najlepiej Gryffindora, czy może postać z portretu mogłaby być „przykra” dla wszystkich, i Godric przy okazji ulżenia sobie w cierpieniu, jakim było wpatrywanie się w twarz Salazara na obrazie, uratował też Hogwart przed zawartą w nim magią? Ta swoboda interpretacji i możliwość nawarstwienia się wielu składowych mnie dobija, i bardzo bym chciała mieć tutaj coś jeszcze, czego mogłabym się uchwycić. Zachwycam się, bo zamysł jest wspaniały, ale jest też zwyczajnie za krótko i za mało angstowo
Tekst trafia do tych, do których jeszcze będę wracała. Jest świetny!

Hmmm... ciekawy pomysł nie tylko na prompt, ale też na Salazara, Albusa i Wielką Kałamarnicę. I portrety

Podoba mi się takie ujęcie tematu i wreszcie wyjaśnia zarówno kwestię portretów dyrektorskich (tak, ma to sens), jak i brak jakiejkolwiek podobizny Sala w całym Hogwarcie (szkoda, że też w Komnacie, no ale cóż). Wielki Gryfon, który poczuł się zdradzony, w istocie jest w stanie doprowadzić, by przez setki, ba! nawet tysiące lat nikt nie poznał prawdziwego oblicza zdradzającego. Szczególnie, że - przynajmniej w mojej głowie - tu jest ewidentny Salric. A w zasadzie pozostałości po nim.

Weny, niech zawsze Ci sprzyja,
Fia.

Ekhm, ekhm, co do opisu tekstu, oczywiście, że mamy tu pairing. Chyba, że taka przesadzona reakcja po zdradzie jedynie przyjaciela jest zupełnie normalna i na porządku dziennym. No homo… Taaa, na pewno. Ja dopisałabym tutaj jeszcze info, że jest to łatka do kanonu, bo rzeczywiście wszystko pasuje, wszystko ma ręce i nogi, i jeszcze dodatkowo macki do tego. Właściwie to nawet zastanawiające jest, czemu Dumbledore nie zrobił nigdy nic z niebezpieczną kałamarnicą, żyjącą sobie w najlepsze w jeziorze tuż obok szkoły, do której uczęszczają dzieci, choć, gdyby się nad tym głębiej zastanowić, nie zrobił też nic z wierzbą bijącą, albo potworami w Zakazanym lesie… ok, to już materiał na inny fanfik. Tutaj mamy ogarniętego szałem Godryka i obraz Salazara, podziwiany przez rybki na samym dnie. Podoba mi się ta wizja. I podoba mi się wizja Dis, która jeszcze rozszerza pomysł na tę miniminaturkę: Salazar knujący wspólnie z kałamarnicą, to też byłoby ciekawe. Może Rowling powinna się tym zainteresować i dać nam kolejną częšć. Chociaż, jakby się nad tym zastanowić, to może wcale nie jest to dobry pomysł w jej przypadku… tak, fanfik na forum literackim mi wystarczy.
Szkoda, że tekst jest tak krótki, ale doceniam go niezmiernie. Wenuj tak jeszcze!

Oooo. Fajne. Chociaż bardziej niż sam tekst, dał mi do myślenia wstępniak. Dlaczego Potter nie znalazł podobizny Slytherina? Jego ducha chociażby? Nie wierzę, że Slytherin nie zostawił czegoś podobnego w Komnacie Tajemnic, no po prostu nie.

Czytałam kiedyś w sumie taki tekst. Wydaje mi się, że to było drarry, ale Harry był jakimś mrocznym Elfem, Draco Villą, i oczywiście- byli towarzyszami. Co tam było jeszcze ciekawego to to, że Dumbledore jak się dowiedział to zrobił takie: WOW WOW Harry idź tam daj się przelecieć czy cokolwiek będzie chciał, Malfoyowie przydadzą się podczas wojny! A Harry poszedł. I odkrył, że Severus i Lucjusz też byli Towarzyszami, chociaż dopiero raczkującymi bo jakies tam powody, i że głęboko dbali o Draco i o niego. Do tego stopnia, że stworzyli trzeci front. Nie jasna strona, nie ciemna, tylko STRONA POTTERA. A teraz, czemu o tym mówię? Bo Harry znalazł portret Salazara. Rozmawiał z nim dużo, wiele się dowiedział, zmądrzał. I zrobił pstryczek w nos Dropsa - Salazar dla niego szpiegował i zgodził się nawet być wejściem do prywatnych komnat jego i Draco, a Drops nie mógł go zmusić, żeby go tam wpuszczał - bo Salazar miał moc jednego z założycieli. Polecam - to mógłby przecież być prequel…

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja!
Tony.