[QaF][mM] Fałszywa melodia (BK/JT, JT,E)

Autor: Salomanka
Beta: kto?
Tytuł: Fałszywa melodia
Fandom: Queer as Folk
Kanon: tak
Długość: mini-miniaturka
Nota: tekst powstał teraz, mimo że powinnam pracować, i ma realizować prompt numer 5 z worka numer 5 w akcji H&V II, z pozdrowieniami dla Wirki., która przypadkowo dodała mi natchnienia.





Póki byli razem, podobały mu się czułe słowa, jakimi był obdarzany, słodkie nuty, które Ethan wygrywał na swoich skrzypcach, jego głębokie westchnienia w chwilach namiętności i lekki oddech w czasie snu. Justin chłonął każdy dźwięk; otulał się nim, by odgonić samotność, i nazywał romantyzmem to, co udawało im się razem skomponować.

Słowa, choć piękne, były jednak tylko kłamstwami, skrzypek swoje westchnienia i jęki przeznaczał hojnie i innym kochankom, nawet wierne mu skrzypce łgały, obiecując coś lepszego niż ostatecznie ofiarowywał. Justin potrzebował śmiesznie dużo czasu by zrozumieć, że został skuszony lukrowaną tandetą. Odszedł bez żalu, wiedząc o tym, że Brian czekał na niego cierpliwie.

Dał mu czas, by popełniał własne błędy i pozwolił mu je przeżyć, zrozumieć i wyciągnąć z nich nauczkę. Był przy nim, kpił z młodzieńczego zrywu i muzycznej przygody, jaką sobie zafundował, na własne życzenie odrzucając jedyną osobę, która naprawdę coś dla niego znaczyła. Nigdy więcej tanich słodkich słówek, nigdy więcej wymuszonego romantyzmu! Justin wracał do tego, czego pragnął od samego początku - brutalnej szczerości, miłości uczciwej i nie dającej się tanio sprzedać.

I tylko czasem, nocą, śnił swoje koszmary o grajku, który przygrywał mu melodie grane prosto z rozdartego żalem serca, i zdołał zdobyć go za jedną nutę, jeden gest czy pocałunek, wyciągając po niego dziwnie zaborcze dłonie, strasząc bardziej i odcinając od życia, niż stanowiąc jego natchnienie; odrywając go coraz bardziej od jedynej istoty, która wiedziała, że miłość to coś znacznie więcej niż prosta melodia.

Wymóg, który postawił przed nim Brian, by mogli znów być razem, tylko go ucieszył.

Nigdy więcej muzyki skrzypcowej.

Awww... Zawsze rozczulała mnie ta para! i mam takie ooooch, jakie to słodkie. I na tym mogłabym skończyć ten komentarz. Naprawdę dobrze napisany tekst, tak naturalnie. Całkowicie nie żal mi tego skrzypka ani tego, że Słoneczko zbłądziło, bo przecież czasem trzeba by docenić jeszcze bardziej to co posiada się na wyciągnięcie ręki, prawda? B. jak zawsze wyrozumiały. Czekał z otwartymi ramionami, z miłością, na szczęście, uff.. JHa na jego miejscu też bym stawiała taki warunek. Zero muzyki i tandetnych grajków, nun!
Świetny tekst, oby takich więcej!

Alexa

Och. Och. Och.

Mogłabym godzinami nie pisać nic poza ochem, bo ten tekst musi zostać "ochochany". Aż go sobie przeczytałam na głos! <3 Merlinie, jak ja dawno nie myślałam o QaFie! Oglądalam go jakieś dziesięć lat temu i musiałam chwilę pomyśleć nad Ethanem, zanim przypomniałam sobie jego grę, loczki i golfik, ale... tak. W zasadzie Justin nie powinien z nim być. Justin nie powinien być z nkim poza Brianem (w końcu kto w zasadzie uratował mu życie, a później do tego życia znów przywracal, pomagając przepracowywać traumę...).

Och.

Jeśli pisanie w pracy pozwala Ci na tworzenie takich tekstów, to rób to, proszę, częściej. Ja wiem, że powinnaś pracować, ale jestem samolubem i bardzo lubię cię czytać w takich kawałkach, i chciałabym ich więcej.

Weny, niech Ci sprzyja,
Fia.