[HP][D] Nie ty pierwszy... [RL/SB]

autor: dreamistru
beta: brak
pairing: RL/SB
fandom: HP







— To będzie nasza tajemnica. — Syriusz nerwowo rozgląda się po Zakazanym Lesie, a Lupin przewraca oczami. — Nie żartuję. Musisz mi obiecać...
— Zrobiłem to. Dwadzieścia osiem razy, Syriuszu.
Chłopak żuje dolną wargę, poddając w wątpliwość jego słowa, choć Remus jest jedyną osobą, której może zaufać. Wyczarowuje w ziemi niewinny dołek.
— Daj mi ją.
Syriusz powoli wyciąga małe zawiniątko.
— Związałeś ją w supeł?
— Zasłużyła! — Wzdryga się. — Wrzynała mi się w szyję...
Remus grzebie skórzaną obrożę, pokrywając kurhan warstwą świeżej ziemi.
— I po krzyku. — Zarzuca Łapie dłoń na ramię i całuje w policzek. — Doprawdy, nie ty pierwszy i nie ostatni miałeś problem z pchłami.

Wydaje mi się, że już komentowałam ten tekst. Ale uznajmy, że nie, bo chcę parę rzeczy napisać.

Przede wszystkim to, że choć jest to krótkie drabble, o zabarwieniu humorystycznym, utknęła mi w głowie pewna myśl, która właśnie urasta do całej sterty myśli.

Istota animagii. Czasem poruszany temat, ale wciąż jednak nie dość wyjaśniony i nie dość zgłębiony, nie mówiąc już o kanonie, ale nawet w fanonie. Metamorfizm jest znany kulturowo od tysiącleci. Wraz z mitami o pierwszych bogach pojawiały się i wizje zmian ludzi w istoty zwierzęce, czy to w szakale w rejonach pustynnych, czy węże i tygrysy w Azji, czy wreszcie wilki na terenach słowiańskich. Cała wilkołacza mitologia się na tym silnie opiera, sięga niemal tak daleko, jak pierwsze wizje demonów krwi, później przekształconych w wampiry. Rowling osobno traktuje wilkołaki, osobno zaś daje możliwość przekształcania się niektórych magów w zwierzęta. Ale właśnie - na jakiej właściwie zasadzie? Magia swoją drogą, ale czy potraktować to jako przekształcenie duszy? To ona jest rdzeniem pełnym magii, który jedynie dostosowuje do siebie postać, przekształca ciało zgodnie z tym, do jakiej istoty jest najbardziej pokrewna?

Ok, wiem, płynę. Napisałaś tekst o płach, jasne. Ale zobacz, skoro człowiek dobrowolnie wybiera przektszałcenie się w zwierze, to musi gdzieś wewnętrznie czuć, że to jest część, może nawet ważniejsza część, jego duszy. I czy idą za tym pchły, poranione lotki, łuszcząca się gadzia skóra, czy inne przykrości, muszą być na to gotowi i muszą wziąć, że tak to ujmę, cały pakiet.

No patrz, dream, humorystycznym tekstem skłoniłaś mnie do jakiś dziwnych przemyśleń. Chyba muszę wrócić do pisania o wampirach

Dziękuję, podsumowując, podobało mi się, taka codzienna scenka z życia animaga, która musiała się przecież przydarzać im wszystkim. Weny życzę :*

Hahaha. Super, po prostu super.
Mimo, że takie krótkie to bardzo zabawnie wyszło.
Na początku myślałam - sugerując sie tytułem - że chodzi o sam fakt bycia animagiem, później że może to Syriusz spłodził coś co nie powinno mieć prawa bytu, ale o pchłach nie pomyślałam.
Syriusz noszący obroże przeciwpchelną, ciekawe jak musiał sie maskować z tym na zajęciach.
Nagle z dnia na dzień zaczął nosić bandamke na szyi, przecież to nie mogło sie odbyć niezauważone.
Może reszta skoro także mogła zmieniać kształty zachowała solidarną cisze?....

Buhahaha! Uwielbiam humorystyczne drabble! Niby takie małe coś, a cieszy. Nie za bardzo wiem, co na temat tego tekstu napisać, poza tym, że jest wybitnie uroczy i cudowny w swej prostocie. Zaskakujące zakończenie, przez co wzmaga się cudowność drabbelka. Lubię takie wycinki z życia, a sadystyczna część mej duszy czuje radość na myśl, że Syriusz miał pchły i go gryzły - mimo że naprawdę lubię tę postać, to po prostu uwielbiam jak karma wraca. Tak w ogóle, to zastanawiam się teraz, czy skoro Syriusz mógł złapać pchły w animagicznej formie, to czy McGonnagal marcowała? Dziękuję za tekst!

Ciekawe gdzie ten Łapa się włóczył, że aż nabawił się pcheł. Na pewno te miejsca nie należały do najprzyjemniejszych, ale zapewne musiały wydawać się intrygujące dla Syriusza, przynajmniej w momencie zwiedzania, kiedy był przekształcony w psa.

Drabble wyszło bardzo słodkie i choć nie przepadam za tym pairingiem, to tych kilka zdań przeczytałam z przyjemnością.

Pozdrawiam, M.

PS. I teraz się będę zastanawiać, czy McGonagall też nie miewała takich problemów!

Lunatyk i Łapa Cudowni przyjaciele, którzy zawsze byli ze sobą blisko. Można by pomyśleć, że aż zbyt blisko...

Przyjemny, zabawny tekst. Uwielbiam Lunatyka i Łapę w połączeniu Nie ma to jak wybrać się do Zakazanego Lasu, tylko i wyłącznie po to, aby coś zakopać, Tak jakby to miejsce samo w sobie nie było niebezpieczne. Ale co tam, to w końcu Hunctwoci.
Pozdrawiam i życzę weny!
Casta2

Jeju, to było urocze. Kocham tych dwóch głupoli.

Małe rzeczy cieszą najbardziej. Niby miłe i przyjemne, ale jednak to, że całość rozgrywa się w Zakazanym Lesie dodaje temu pikanterii i szczyptę takiej mroczności. Wszystko świetnie się komponuje. Przy fragmencie o zawiniątku normalnie wytrzeszczyłam oczy, bo myślałam, że to coś żywego.. A to tylko obroża
Zastanawiam się jedynie od kogo Syriusz złapał te pchły?

Wcale nie tak łatwo znaleźć Drable jak się go akurat szuka Postanowiłam sprawdzić to i dobrze, bo jest dobre, fajnie ujęty humor sytuacyjny. Sprawia, że przez śmiech człowiek się zastanawia, jak oni sobie z tym radzili i czy fktycznie potem po przemianie w ludzi mieli jakieś odzwierzęce problemy albo choroby.
jak Wścieklizna?

Hah, a ja już miałam takie, no halo, obroża do piachu, przecież są fajne! No ale jeśli to obroża na pchły, to uznajmy, że mógł chcieć się jej pozbyć. Jedno mnie tylko zastanawia, czemu nie jakiś szampon?

Zmyślny eliksir, czy coś. Przecież mieli młodego Mistrza Eliksirów w sąsiedniej klasie, co nie? Wystarczyło poprosić ^^

Takie drobne drabblątko, bez wielkich wzniosłych tekstów, ale to dobrze.

Wyobrażam sobie to zmęczenie na twarzy Remusa, kiedy słuchał marudzenia przerażonego Syriusza. OCh, bo co gdyby ktoś się dowiedział

Dziękuję!

Syriusz z pchłami, no doprawdy! Niby motyw znany i zabawny, ale nadal fajnie czyta się to jako wykorzystanie w tekście. Zakopanie strasznej obroży jest takim rytuałem a wnioskując po tych 28 razach to chyba dosyć częstym, patrząc, że no.. ile oni byli animagami w Hogwarcie? Od piątej klasy? W 3 lata dorobić się 28 razy pcheł, no nieźle Syriuszu, gdzie ty łazisz jako pies, co? Bo babach jakiś czy ganiasz się z innymi sukami xDD
Weny,
Alexa

Obroża na pchły, serio? To mi robi taki humor, że parskam w poduszkę. Kojarzyłam tylko takie brzydkie obroże przeciwpchelne, ale nawet poszłam sprawdzić, i potrafią wyglądać lepiej. Co prawda raczej nie da się znaleźć takiej czarnej, z ćwiekami, w której Syriusz wyglądałby lepiej i nawet pod jego image, więc doskonale rozumiem, że on jej nie chce. Tylko z drugiej strony - jak dziewczyny wyżej zastanawiam się, czemu akurat obroża, a nie szampon, kropelki czy chociażby właśnie eliksir jakiś...

No i totalnie rozumiem, dlaczego Remus był proszony o dyskrecję aż dwadzieścia dziewięć razy!

Weny, niech zawsze Ci sprzyja,
Fia.