[X-men: New][D] Dom [ChX/EL]

Fandom: X-men: First Class
Autor: Ja, czyli Fantasmagoria.
Beta: Brak
Pairing: Doszukują się Cherika - nie zabraniam, wręcz zachęcam
Gatunek: Obyczajówka, I think?
Ostrzeżenia: Brak.





Erik miarowym ruchem mieszał swoją herbatę, mimo iż zawarty w niej cukier już dawno się rozpuścił, a sam napój był już ledwie ciepły. Jednakże Lehnsherr zdawał się tym w ogóle nie przejmować, zatopiony we własnych myślach. Xavier przyglądał mu się badawczo ale od piętnastu minut nie powiedział nic, właściwie nawet nie drgnął odkąd tylko weszli do kuchni.

— Nie wiem, czy to dobry pomysł, Charles — odezwał się Erik, wreszcie upijając łyk herbaty i krzywiąc się na jej temperaturę. Nienawidził zimnej herbaty. — Twój dom...

— Nasz dom — wszedł mu w słowo telepata, zabierając od niego kubek z napojem, który Lehnsherr chciał wylać do zlewu. Jemu zimna herbata nie przeszkadzała. — Jeśli zechcesz, oczywiście — dodał po chwili, uśmiechając się zalotnie.

Erik prychnął, zakładając ręce na piersi. Wiedział, że Charles nim manipuluje, jednakże robił to w sposób tak urokliwy, że nawet on czuł potrzebę, by mu ulec. Postanowił ją jednak zwalczyć. Popatrzył na przeszukującego zawartość lodówki Seana, zanim znów się odezwał.

— Nie sądzę, by to był dobry pomysł — powtórzył z naciskiem. — Mam dom. Dawno w nim nie byłem, ale nie sądzę, bym mógł zamieszkać w innym, zanim...

— Tam twój dom, gdzie twój zadek! — zawołał Banshee, zatrzaskując drzwi lodówki czołem, całe ręce mając zajęte jedzeniem. Erik mimowolnie zastanowił się, czy on naprawdę ma zamiar to wszystko sam zjeść... i to o trzeciej w nocy. — Wszystko zależy od tego gdzie go w końcu posadzisz!

Charles posłał mu swoje słynne spojrzenie pod tytułem: "ma rację" i uśmiechnął się do niego zwycięsko. I rzeczywiście - na to Lehnsherr nie miał już argumentu, więc poddał się i wstawił wodę na kolejną herbatę.

Byłam pewna, że Sean powie coś w stylu: "...więc usadow go u nas" (jakkolwiek karkołomnie to nie brzmi). W sumie wydźwięk podobny.

Mam zlasowany musk, bo przeoczyłam informację o tym, w jakim czasie dzieje się akcja, i myślałam, że po najnowszym filmie, zwłaszcza że był w nim bardzo podobny motyw z Erikiem i Charlesem. A potem nagle mowa o Seanie. No okay, ożywianie lubianych zmarłych bohaterów jest na porządku dziennym, nihil novi sub sole. Ale wciąż mi coś nie grało. Aż wreszcie przeczytałam ze zrozumieniem, że to dzieje się w FC. Brawo ja.

Generalnie mam wrażenie, że ta scenka była tylko pretekstem do zacytowania Pumby. Dobrze myślę?

PS Napisałam już dzisiaj komentarz stricte techniczny, więc tym razem daruję sobie jakiekolwiek uwagi na temat poprawności, o.

Scenka ładna, podoba mi się - ot takie maleństwo pokazujące sielankę. Zabrakło mi jednak chociaż trochę wyjaśnienia o co chodzi z tym domem. Po przeczytaniu całości mogę tylko mniemać, że chodzi o przeprowadzenie się Erica do Akademii. Wrzuciłaś nas po prostu w sam środek jakiejś dyskusji i pokazałaś tylko jej zakończenia - zabrakło mi początku.

Najbardziej podoba mi się tutaj postać Banshee - świetnie go przedstawiłaś, szczególnie tak wtrącający się w półsłówka komuś podczas rozmowy. A olbrzymie pokłady jedzenia o trzeciej w nocy? No czysty on!

Cytat :

Charles posłał mu swoje słynne spojrzenie pod tytułem: "ma rację" i uśmiechnął się do niego zwycięsko.

Błędnie zapisałaś cudzysłów

Pozdrawiam,
Rzan.

Charles ma rację! Banshee ma rację! To jest cudowne i słodkie, i super i tak.

Cytat :

— Nie sądzę, by to był dobry pomysł — powtórzył z naciskiem. — Mam dom. Dawno w nim nie byłem, ale nie sądzę, bym mógł zamieszkać w innym, zanim...

- ha, nareszcie mogę się do czegoś przyczepić, masz powtórzenie!

Pisz mi więcej, bo Erik to taki smutny człowiek i zasługuje na fluff i na Charlesa i na dom.

Pozdrawiam i życzę weny.

Miła i przyjemna obyczajówka, która w zasadzie nie wnosi nic wielkiego do fandomu. Możnaby nazwać ją nawet czymś na kształt fluffowej łatki, przyjemnej i spokojnej. Mam wrażenie, że jak zamknę oczy, zobaczę kuchnię, elektryczny czajnik i kubki z - parującą bądź nie - herbatą. Wręcz sielanka, gdyby ktoś mnie zapytał. A jednak nie.

Poniżej podrzucam kilka rzeczy, które udało mi się jeszcze wyłapać. Wiem, że tekst jest niebetowany, w związku z czym może Ci się przyda.

Cytat :

Erik miarowym ruchem mieszał swoją herbatę, mimo iż zawarty w niej cukier już dawno się rozpuścił, a sam napój był już ledwie ciepły.

Już - powtórzone - w pierwszym zdaniu. To sprawia, że moja trójka boli bardziej.

Cytat :

Xavier przyglądał mu się badawczo ale od piętnastu minut nie powiedział nic, właściwie nawet nie drgnął odkąd tylko weszli do kuchni

Przecinek przed "ale".

Cytat :

Wszystko zależy od tego gdzie go w końcu posadzisz!

Przecinek przed "gdzie".

Herbata na przestrzeni tego kawałka tekstu została napisana pięć razy, z czego cztery na przestrzeni trzech pierwszych akapitów. Trochę od niej gęsto.

Ostatecznie, tekst jest w ten spokojny, domowy sposób przyjemny. I mogłabym mieć tego więcej.

Weny,
F.

5.dom/mutacja/dzień/zabawny/fascynujący


O jakie to ładne. Widać, że siedzisz w X-menach totalnie, naprawdę umiesz pisać te postaci. Jak czytam dialogi to naprawdę widzę ich w swojej głowie. Tam dom twój, gdzie twój zadek - no idealne podsumowanie. To było lekkie i zabawne. Taki zwykły dzień, rozmowa przy herbacie. A jednocześnie były tam emocje, może nie wprost, ale czułam je. Doszukiwanie się Cherika to za mało powiedziane, przecież on tu ewidentnie jest.

4.Skomentuj po jednym tekście dziesięciu różnych autorów na forum. [6/10]

To taka miła, przyjemna fluffo-obyczajówka. Czasem przyjemna odmiana od tonięcia sobie w angstach. Masz tą umiejętność, że akurat tych bohaterów mogłabyś pisać z zamkniętymi oczyma i biorę ich w ciemno. Widzę ich, z tą herbatą [zimna herbata jest spoczko! bez sensu pić wrzątek ] Ich relacja jest wprost idealna do angstowania, umówmy się, to kopalnia angstu i nie kopię w niej głównie dlatego, że nie bardzo wierzę, iż byłaby w stanie oddać ich wiarygodnie. Wolę zostawić to Tobie.




Może właśnie do takich form byłoby Ci najłatwiej wrócić? Drabble z nimi, hm?
Weny!
W.

Poza delikatnym uśmiechem na skojarzenie z Timonem i Pumbą, nie łapię tej sytuacji. Podoba mi się motyw z herbatą, mieszanie cukru, skrzywienie na nieodpowiednią temperaturę napoju, wreszcie gest świadczący o tym, że czas na kolejną. Może to nawet jakaś metafora do tego tekstu - coś się kończy (stygnie), czas na nowe (następną herbatę - przeprowadzkę)? Nie znam tego fandomu, nie wiem co powinnam myśleć o bohaterach. Poskąpiłaś opisów, więc to raczej tekst tylko dla fanów. Taki przelotny czytelnik jak ja doceni tylko otoczkę (ładna), a nie puentę (nie widzę ). Ale że akurat piję herbatę (jeszcze dobra), to mogę napisać, że mi się podobało