[Poke][D] Artysta

Fandom Pokemon
Autor Wirka.
Beta/bety: -
Pairing:  lekka sugestia do

spoiler:

Gatunek: Fluff? Ale w sumie to Angst? nie wiem...
Ostrzeżenia: Na specjalne życzenie M. Nie biorę odpowiedzialności za wasze mózgi po lekturze.

Mój ukochany parring. Dziękuję, że to dla mnie napisałaś <3 Jest cudowne

Jag skriver en kommentar till åtgärden. Jag kan svenska mycket bra inte, jag studerade lite på gymnasiet, men jag ska försöka bäst beskriva vad jag tycker om din berättelse. Google kommer att hjälpa: D Jag har aldrig läst något om Pokémon, skulle inte tänka att para dem utanför arter. Intressant. Snorlax och Jigglypuff verkar vara ett bra val. De kommer att sakna sin stora affär. Jiggly kommer aldrig att veta att hennes känslor är ömsesidiga. Det är en tragisk kärlekshistoria. Ganska mycket för Pokémon! Tack!

W sumie to pod względem umiejętności pasują do siebie, rozmiarowo już nie bardzo, ale noo... To tylko bajka, kto powiedział, że mają ograniczyć się do swojego gatunku? Bardzo fajny tekst, szczególnie, że noo.. Śpiący pokemon chcący wysłuchać usypiającej piosenki do końca to zabawny fragment. Przecież wystarczy, że usiądzie a on już śpi. i mały jiggli, awww.. jakie to słodkie, że śpiewa dla niego, czyż nie? Ciekawe czy maluje go potem w serduszka? Tyle pola do manewru.

Weny,
Alexa

O jeny, Wir! To jest z jednej strony urocze, szczególnie jak sobie wyobrażę wspomniane postacie, a z drugiej, kurczę. Przejmujące? Bo pokemony pokemonami, ale czy nie jest to jednak aluzja do ludzi? Tu też można ciągnąć to w różne strony, co nie? Zabiegani, zamknięci na piękno świata. Nie mogący się wyrwać z tego pędu, amoku. I czasem znadjzie się ktoś, kto będzie chciał stanąć im na drodze. Albo przynajmniej towarzyszyć, licząc, że którymś razem coś się zmieni.
Druga opcja, depresja? Albo jakakolwiek inna forma sprawiająca, że człowiek się zamyka... Domyślam się, że wówczas nawet, jeśli śpiew urzeka, nawet jeśli chciałoby się wytrwać do końca, często przegrywa się walkę.

Daje do myślenia,
Wir.


.

Ooooo, a niby czemu angst? To jest totalnie “ja cię kocham, a Ty śpisz”, albo może “ja cie kocham, a ty śpiewasz, więc ja śpię”. XD No nie wiem, dla mnie to jest jednak comfort, taka wara cukrowa na moje biedne zbrukane ostatnimi angstami serduszko.

Tak sobie po tych moich radosnych przemyśleniach zerknęłam w komentarze. W sumie… Dis może mieć trochę racji. Że to taki obraz depresji. Co z tego, że dla mnie śpiewasz, skoro ja nie mam siły, żeby cokolwiek z tym zrobić i po prostu zasypiam, odcinam się…?

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja!
Tony.