[HP][mM]Miłośc to największy dar [SS/NT]

Fandom: Harry Potter
Autor: DallasEve
Beta: Brak
Paring: Severus Snape x Nymphadora Tonks
Gatunek: welp, obyczajówka?
Ostrzeżenia: brak
Nota: Tekst realizuje prompt 7 z worka nr 6: Severus Snape / Nymphadora Tonks

Miłość to największy dar

Powiedzieć, że Albus był zdziwiony, to jak nic nie powiedzieć.

Molly Weasley po jednym ze spotkań Zakonu dogoniła go, gdy już wychodził. Chichocząc, poprosiła go, by został chwilę dłużej i zaprowadziła go do jednego z pomieszczeń przy kuchni. Było małe, zakurzone i zagracone, z mnóstwem półek i przedmiotów na każdej wolnej przestrzeni.

– Dawniej korzystały z niego skrzaty – wyjaśniła szeptem. – Widać z niego salę spotkań. Niech pan spojrzy, dyrektorze.

Kobieta wskazała na dziwnie skonstruowane, niewielkie okno na dole jednej ze ścian. Dumbledore, nieco zdziwiony, nachylił się i spojrzał na nie. Chwilę zajęło mu, zanim zorientował się, że najwyraźniej patrzy przez fragment ściany pomiędzy regałami. Następną, zanim zrozumiał, na co patrzy.

Snape i Tonks siedzieli na tych samych fotelach, na których widział ich podczas zebrania, jednak coś było inaczej. Byli bliżej siebie, zwróceni w swoją stronę i przede wszystkim – sami. Dyrektor zmarszczył czoło. Pamiętał ten czas, jeszcze nie tak dawno temu, gdy Severus nie był w stanie znieść przebywania z Nymphadorą w jednym pomieszczeniu pełnym ludzi dłużej niż pięć minut. Już miał otworzyć usta, żeby to skomentować, gdy Mistrz Eliksirów wykonał ręką jakiś gest, a czarownica złapała go za dłoń i pocałowała jej wnętrze.

– Wygląda na to, że od miłości do nienawiści tylko jeden krok, prawda? – zachichotała znowu Molly, widząc osłupienie Albusa.

– Od jak dawna…?

– Och, będzie już ze dwa miesiące, odkąd zostają dłużej po zebraniach. Na początku nie zwróciłam na to uwagi, dopiero Harry zapytał, czemu Snape wychodzi później, niż wszyscy. Raz nawet widziałam, jak się całują.

– Molly, to…

– Wiem, wiem, naruszanie prywatności. Ale trzeba przyznać, że przyda nam się trochę miłości w tych niepewnych czasach.

Albus spojrzał przez okienko jeszcze raz. Mistrz Eliksirów gładził dłonią policzek Tonks, mówiąc coś cicho z poważnym wyrazem twarzy. To mogło znacząco pokrzyżować mu plany. Potrzebował Severusa oddanego jemu, a nie po prostu jasnej stronie. Jeśli w godzinie próby Snape nie podoła, jeśli się zawaha i zamiast Pottera uratuje swoją ukochaną… albo, co gorsza, jeśli wybierze życie z nią, zamiast bycia szpiegiem… Musi coś wymyślić. Ale do tego będzie potrzeba czasu i dużo planowania. Może Remus Lupin? Od zawsze lubił Tonks, a gdyby tak...

– Tak – rzucił Dumbledore przez zaciśnięte gardło, wiedząc, że zbyt długa cisza może być podejrzana. – Miłość to największy dar. Nie mówmy o tym nikomu, dobrze? Severus jest zawsze taki skryty, na pewno by tego nie chciał…

Molly spojrzała na dyrektora z szacunkiem. Wielki człowiek, pomyślała, słysząc w jego głosie napięcie. Musiał się wzruszyć… Snape ma szczęście, że niemal może go nazywać ojcem.

– Oczywiście, oczywiście. Herbatki?

Woo! To lubię

Tony, pomińmy już tego biednego napastowanego Severusa, panie świeć nad jego duszą, czy coś Ale ten dumbledore!

Czyli to nie tylko ja widzę w nim zło całego świata? To bardzo dobrze. I jeszcze te myśli na koniec! To chyba najfajniejsze co ostatnio przeczytałam

W sumie całkiem to ciekawe, chciałabym zobaczyć, jak rozwiązał swój problem, którym z pewnością były niewłaściwe relacje między członkami jego zakonu.

Podoba mi się cała ta otoczka, Molly z dropsem niczym dzieciaki w szkole, podglądające, knujące, plotkujące No i oczywiście, że Snape musi być skupiony na Harrym, a nie na jakiejś... KOBIECIE! Oburzające!

Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś spotkamy się na polu bitwy! Oby znowu po tej samej stronie.

Dziękuję za ten tekst, gdy by nie ty, mogłaby zostać dzisiaj ze mnie bełkocząca kupka nieszczęścia ;D

Cytat :

Powiedzieć, że... to jak nic nie powiedzieć.

- to fraza mnie ostatnio ewidentnie prześladuje xd Chyba któraś podcasterka której słucham jej używa xd

Cytat :

że od miłości do nienawiści tylko jeden krok

- a tu nie powinno być na odwrót czy tego nie stosuje na przemiennie?

Kupiłaś mnie tym tekstem. Takie fluffowate, ale jednak dowaliłaś na koniec mrocznym knującym Albusem. Dobrze wplotłaś ten tekst w kanon, spokojnie można uwierzyć, że coś tam, może? Ciekawiej wypada tu scena, gdzie Severus drwi ze zmiany patronusa Tonks ? Może ma jej coś za złe?

Ależ zły Albus knuciciel. Dałaś mi tym do myślenia, że faktycznie, chyba nigdy nie czytałam w snarry na przykład, o Albusie który wie nie zgadza się/rozwala tę relację właśnie z takich powodów. Że Severus musi być gotów by się poświęcić, by poświęcić też Harry'ego, no by generalnie być najbardziej lojalny wobec Dumbla, nie kogoś, KOGOKOLWIEK, innego.

Och, i Molly wypada tu przekanonicznie, wyobrażam sobie tę kobietę, jak ciągnie tam ALBUSA DUMBLEDORE'A ze wszystkich ludzi. Ta kobieta, gdyby mogła, robiłaby swetry Śmierciożercą, ot na wypadek, gdyby mieli ochotę się nawrócić, ale byłoby by zimno (och kurde, jest za zimno by się nawrócić, szkoda że nie mam ciepłego swetra - widzisz to? xd)
Weny!
W.

HA
Jak ja strasznie, straszliwie gardzę takim wstrętnym, knującym i ustawiającym innym życie Dumbledorem!!! Ale nie miałabym nic przeciwko temu, żeby w tym tekście, poza planami podsunięcia Tonks Remusa, pomyślał i o kimś dla Snape'a, ot, chociażby Harrym, skoro już Snape musi być tak wiarny swojej misji i wszystkim innym knowaniom Albusa. Ależ ten człowiek musi mieć łeb, żeby spamiętać te wszystkie intrygi, które natworzył, by wszystko zawsze szło po jego myśli...
Molly jest tutaj cudowna, Albus straszny w bardzo dobry sposób, a główna para, chociaż pojawia się znikąd i nie umiem dopasować do niej uzasadnienia, też, niestety, ma się całkiem dobrze. Bardzo dobrze napisane, chyba najbardziej dopracowany tekst ze wszystkich twoich na dzisiaj. Wczoraj. Wszystko jedno, technicznie jest najlepiej Oby tak dalej.

Wstrętny, okrutny Albus! Jak on śmiał tak pomiatać Severusem, no jak... Bawił się nim jak lalką, dosłownie zwykłą szmacianką gotów ją wyrzucić gdy się znudzi. Przecież to jest okropne, straszne... Sev mógł być taki szczęśliwy z Tonks, może nawet mógł żyć nadal, nawet jeśli w związku hetero! Przecież jak Albus zachachmęcił z Remusem, to Snapea po co miał żyć, skoro stracił kolejną kobietę do której coś czuł na rzecz kolejnego Huncwota, to był cios poniżej czegokolwiek! Nie dałby się tak głupiej Nagini, przecież był Mistrzem Eliksirów, świetnym nauczycielem z ogromną wiedzą, mógł się uleczyć przecież wtedy! Dyrektor to okrutna istotna, normalnie cieszę się, że nie żyje, że sam Snape go zabił, bo jak tak można mieszać w życiu innych ludzi! wrrr, zdenerwowałam się. Jak on mógł uchodzić za takiego dobrego człowieka? Sam wyhodował Toma na swoim ramieniu, a potem poświęcił całe zycie by chronić magiczny świat, bzdury! Sam to wszystko spowodował, ot tyle. A co do Molly, ta to musi wszędzie wsadzić nosa i o wszystkim rozpowiadać, a wystarczyło zachować dla siebie trochę tajemnic. Ehh... A zapowiadało się tak uroczo... Normalnie ciśnienie mi podskoczyło, ale dobrze wiedzieć, że nie tylko ja nie trawię dyrektora i drażni on człowieka...
Weny,
Alexa