[HP][mM] Harry, Severusie? [HP/SS]

Fandom: Harry Potter
Tytuł: Harry, Severusie?
Autor: Fia.
Beta: pierwotnie - Zilidya
Parring: [HP/SS]
Gatunek: hurt/comfort? angst? nie umiem w gatunki xD
N/A: Tekst ma prawie dziesięć lat, leżakował dotychczas na Snarry. Napisany w czasie zapętlających się w mojej głowie utworów "Dżemu". Cytaty pochodzą z utworu Do kołyski.
Aktualnie po poprawkach prezentuję go w ramach akcji HEROES&VILLAINS. Tekst idealnie wpisuje się w prompt 13. z worka 4.: Napisz tekst z narracją inną niż trzecioosobowa. Punkty honoru przekazuję dla Złoczyńców.

„Harry, Severusie?”

Żyj z całych sił i uśmiechaj się do ludzi, bo nie jesteś sam.

Potter ostatnio stał się jeszcze bardziej irytujący niż zawsze. Tak przynajmniej twierdzisz ty, hogwarcki Mistrz Eliksirów, kiedy tylko natykasz się na chłopaka, a on poraża cię delikatnym uśmiechem i spojrzeniem tych niesamowicie zielonych oczu spod zasłony gęstych, ciemnych rzęs.

Severusie Snape, wcale nie widzisz tego, że Potter wydoroślał, a te uśmiechy mają swoje przesłanie – nie chcesz tego widzieć. Dla ciebie ten upiorny dzieciak zawsze pozostanie bachorem łamiącym reguły, nieodrodną kopią swojego ojca.

Ale kiedy już zrozumiesz – będziesz zszokowany emocjami, które wyczytasz w kolejnym zielonym spojrzeniu. Od tamtej chwili całe życie pchać cię będzie w tym jednym kierunku, a ty nie będziesz miał siły, albo wcale nie zechcesz, protestować.

Śpij, nocą śnij, niech zły sen cię nigdy więcej nie obudzi, teraz śpij.

Krzyki, dochodzące z bardzo bliskiej odległości, natychmiastowo budzą cię ze snu. Drobne, szczupłe ciało obok rzuca się w koszmarze, w którym zatopiony jest umysł nastolatka.

A jednak wystarczy jeden dotyk, przytulenie, i wszystko odchodzi. Sen staje się spokojniejszy, oddech mniej urywany. Koszmary boją się tego dotyku, dlatego Harry od tamtej chwili zasypiał wyłącznie w twoich cichych, bezpiecznych ramionach.

Niech dobry Bóg zawsze cię za rękę trzyma, kiedy ciemny wiatr porywa spokój, siejąc smutek i zwątpienie.

Znów musiałeś zostawić go samego, ubrać się w te odrażające czarne szaty, na twarz założyć bezuczuciową, zimną maskę i stanąć przed bydlakiem, który zniszczył nie tylko jego życie, ale też spokój i całe dzieciństwo tego niepoprawnego chłopaka, którego jedyną wadą było zbytnie obwinianie siebie o cierpienie innych.

Severusie Snape, nie wierzysz w Boga, ale dla spokoju i szczęścia Harry’ego jesteś gotów modlić się do każdego istniejącego bożka, byleby tylko ten nastolatek nie musiał więcej cierpieć. Paradoksalnie, przywdziewając rolę Śmierciożercy, narażasz chłopca na największe cierpienie – ból serca.

Pamiętaj, że… Jak na deszczu łza cały ten świat nie znaczy nic a nic…

Pamiętaj, Harry, to wszystko nie ma znaczenia. Nie musisz ginąć, nie musisz poświęcać się dla szczęścia innych. Choć raz ty bądź szczęśliwy. Bo cały ten świat nic nie znaczy, kiedy nie ma ciebie.

Pamiętaj, Severusie, to naprawdę nie ma znaczenia. Nie musisz odpowiadać na wezwanie tego bydlaka. To nie ma znaczenia, bo kiedy on odkryje twoją rolę…Ten świat bez ciebie nie będzie znaczył niczego.

Chwila, która trwa może być najlepszą z Twoich chwil…

Najpiękniejszymi dla was chwilami są te spędzane razem. Niekoniecznie musicie znajdować się w łóżku. Zwyczajne wspólne picie herbaty przed kominkiem albo gra w szachy są dla was najmagiczniejszymi momentami. Bo są to chwile wyrwana światu, chwile spokoju i wiary w lepsze jutro.

Poza tymi komnatami znów na wasze życia kładzie się cień, ale w pozornie zimnym i nieprzyjemnym lochu obaj odnaleźliście ciepło. I każdy z was żyje teraz tak, jakby każda z tych chwil miała być najważniejsza. Bo dla was właśnie taka jest.

Idź własną drogą, bo w tym cały sens istnienia, żeby umieć żyć.

Potrafisz żyć, Harry?

Przez całe dzieciństwo ci tego odmawiano, a i później nie mogłeś nawet kroku zrobić swoją własną drogą. Twoja ścieżka życia była określona od dnia narodzin, ale czy dalej musi tak być? Potrafiłbyś żyć, gdybyś nie wiedział, jakie jest twoje przeznaczenie? Co, jeśli nagle to wszystko okaże się ułudą, czy będziesz potrafił żyć?

Potrafisz żyć, Severusie?

Ale żyć, a nie egzystować pomiędzy dwoma światami, nie należąc do żadnego. Czy potrafisz cieszyć się życiem, znajdować dobre strony każdego codziennego dnia? Potrafisz być sobą? Nie Śmierciożercą, nie wrednym Mistrzem Eliksirów, nie szpiegiem jasnej strony, ale sobą? Co, kiedy wojna się skończy, czy będziesz wtedy potrafił żyć?

Harry, Severusie?

Czy będziecie potrafili żyć? Bez tego wszystkiego, co dzisiaj was ogranicza, bez przymiotów nadanych przez społeczeństwo, które wyznacza wam tor istnienia?

Harry, Severusie?
Kim będziecie, kiedy ta wojna się skończy? I czy w ogóle będziecie?

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

[HP][mM] Harry, Severusie? [HP/SS] 185163a92861cff084f0f519850b7927a8896c81_hq

[HP][mM] Harry, Severusie? [HP/SS] Oy7AOJU

Hm. Tekst jest zgrabny, ładny, tylko trochę mi brakuje tego, co Harry zrobił, poza byciem szczerym, że Severus jednak postanowił dać chłopakowi szansę. To jest to, co zawsze mnie najbardziej przyciąga do Snarry, ten element poznawania się w innym świetle, przezwyciężanie barier. Razz

Anyway. Hurt/comfort ukazany bardzo ładnie, na zasadzie dopełnień i kontrastów. Mega mi się podoba ta koncepcja. Trochę się zastanawiam, kim jest narrator, i trochę by mi na to miejsce pasował ktoś, kto już nie żyje, a kto znał ich obu. Taka trochę skrzywiona wersja Dumbledore'a, może? A może właśnie, jeśli wziąć pod uwagę jednak ledwie dostrzegalną niechęć, negatywnie nacechowane przymiotniki pod adresem Severusa - może to Lily albo James?

Jako, że zostawiasz mi w ostatnim zdaniu otwarte zakończenie... pewnie, że będą, jak wojna się skończy. I będą sobie obaj lizać rany, mając siebie. Najlepiej Wink

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja, Tony.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Sometimes you gotta run before you can walk

Vi stands for Victory, didn't you know?

[HP][mM] Harry, Severusie? [HP/SS] Vignet12

Team Heroes Liczba postów : 315 Rejestracja : 08/03/2020

Zastanawiało mnie znaczenie tytułu, dlatego musiałam wziąć się za tekst. Podoba mi się konstrukcja. Tekst przeplatający się z tekstem piosenki, to lubię. Zwłaszcza, że dopełniają się nawzajem, treść koresponduje z wyróżnionymi cytatami. Nietypowa narracja, bardzo podoba mi się wykorzystaniu promptu w taki sposób. Nagromadzenie pytań nie przeszkadza ani nie zgrzyta, wręcz przeciwnie, dzięki temu tekst czyta się bardzo płynnie. Fanfik utrzymany jest też dzięki temu w niezwykłym klimacie.

Cytat :: w pozornie zimnym i nieprzyjemnym lochu obaj odnaleźliście ciepło.

Podoba mi się ten fragment, tak sprzeczny i tak bardzo prawdziwy.

Otwarte zakończenie, takie bardziej "hurt" niż "comfort", ale Tony ma rację. Gdzieś rodzi się nadzieja że jednak "będą". Dzięki za podzielenie się tekstem. Jeszcze wincyj weny! Smile

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

“There’s a Japanese phrase that I like: koi no yokan. It doesn’t mean love at first sight. It’s closer to love at second sight. It’s the feeling when you meet someone that you’re going to fall in love with them. Maybe you don’t love them right away, but it’s inevitable that you will.”
— Nicola Yoon, The Sun Is Also a Star

* * *

“That’s the power of words: twenty-six letters can paint the whole universe.”
— Jay Kristoff, “Godsgrave”

Team Heroes Wiek : 33 Liczba postów : 1403 Rejestracja : 21/12/2014

Cytat :: Fandom: Harry Potter
Tytuł: Harry, Severusie?
Autor: Wirwanna
Beta: pierwotnie - Zilidya
Parring: [HP/SS]
Gatunek: hurt/comfort? angst? nie umiem w gatunki xD

ekhm, jak ja tu trafiłam? XD

W jakiś sposób tytuł właśnie też nakierowuje mnie na Albusa narratora, on po prostu pasuje na takiego, co wpiernicza się ze swoją oceniającą narracją, wszechwiedzącą, widząc absolutnie wszystko i zadając stosowne - lub niestosowne - pytania. Drążąc i prowoukując. Kojarzy mi się mocno z tą sceną w kanonie, w której pyta o Lily, wiemy wszyscy którą. Ale może to ty jesteś po prostu narratorem, który rozważa ich sytuację. Chyba mam jakiś sentymentalny nawrót teraz, bo bardzo zapachniało mi tu herbatą Wink

Może i krótko, ale czasem nie potrzeba wcale więcej. Zwłaszcza jak bawimy się w songficki i musimy po prostu spleść kilka myśli. Ładnie to tutaj zaplotłaś.
Przyjemna dawka snarry w ujęciu które lubię, dziękuję.
W.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

[HP][mM] Harry, Severusie? [HP/SS] Giphy

Ilekroć widzę ten tytuł na liście ff, myślę o Albusie, który ponad swoimi okularami patrzy na Severusa, nie tyle karcąco, co raczej kpiąco, i pyta: Harry, Severusie? , i, och och, jakże mi się tego wtedy nie chce czytać Very Happy

Przeczytałam jednak i jestem na sto procent pewna, że następnym razem, jak zobaczę ten tytuł, pomyślę dokładnie o tym samym Very Happy

Pewnych myśli nie da się wywalić z głowy, są silniejsze niż wszystko inne. Ten tytuł, narracja w drugiej osobie, nietypowe oderwanie od umiejscowienia wydarzeń w konkretnym miejscu kanonu i skazywanie czytelnika na błądzenie po własnych domysłach, oraz tak liczne odwołania do Boga/bogów, z którymi to jest mi bardzo nie po drodze, sprawiają, że ciężko mi obdarzyć ten tekst sympatią, chociaż ogólnie całkowicie się z nim zgadzam. KOCHAM snarry, ale przedstawienie ich relacji w wiarygodny sposób wydaje mi się coraz trudniejsze, im bardziej się starzeję. Ugh. Moje obawy o to, czy te postaci mogłyby być szczęśliwe, wolne, całkowicie oddane swoim własnym uczuciom zamiast poczuciu obowiązku czy przyjaciołom, narastają. Trafiają do mnie te momenty, kiedy Snape i Potter są szczęśliwi wykradając te małe chwile szczęścia z nieprzychylnego im świata, ale o sile związku świadczy raczej dołująca codzienność, a czy dla nich ona także może okazać się dobra? Trudno to napisać, trudno to uzasadnić, a jeszcze trudniej jest zostawić czytelnika w tej niepewności. Nie wiem, dlaczego mi to robisz Razz

Lubię angsty, ale raczej te przepełnione cierpieniem, nie - niepewnością Razz

Tym, co tak naprawdę staram się napisać, jest to, że piszesz o czymś, co - jak sądzę - doskonale rozumiem, przez co bardzo doceniam i podziwiam twój tekst, ale ten tytuł... UGH! Skrzywdziłąś mnie nim. Boli. Płaczę.

» [HP][M] Urodziny Harry'ego [HP/SS]
» [HP][mM] Wielki powrót Harry'ego Pottera [~SS/JP~]