[Sherlock BBC][mM] Nieproporcjonalny [SH/JW]

Fandom: Sherlock BBC
Autor: Tony. aka DallasEve
Beta: Olgie.
Paring: Sherlock Holmes / John Watson
Gatunek: fluff obyczajowy?
Ostrzeżenia: -
NA: Dla M. za pomysł. Kill the spareeee! I dla Olgie.

Nieproporcjonalny

Sherlock zawsze uważał, że jest zbudowany dość… nieproporcjonalnie.

Jako dziecko znacznie przewyższał swoich rówieśników. Uważał to za zabawne - nie dość, że nie sięgali mu do pięt swoimi zdolnościami pojmowania rzeczywistości, co metaforycznie umieszczało go ponad nimi, to nawet czysto fizycznie mógł patrzeć na nich z góry… chyba, że nie uciekał wystarczająco szybko. Wtedy role się odwracały. Od tego czasu Sherlock nie przepadał za byciem dotykanym.

Przeskoczył kilka klas i trafił do nowej szkoły mając osiem lat. Tam wszyscy byli od niego więksi i silniejsi, ale, całe szczęście, uznali Sherlocka za niewartego ich czasu. Obrzucali go od czasu do czasu wyzwiskami i głośno zastanawiali się, z jakiej planety się urwał, jednak nikt nawet nie próbował go bić - tak, jakby inteligencja była jakąś straszną, zaraźliwą chorobą i można by się jej nabawić przez samo dotknięcie.

Kiedy Sherlock zdecydował, że uda się na uniwersytet, jego starszy brat zabrał go na łyżwy - w pewnym sensie miała być to pochwała. Wcześniej Mycroft martwił się, że Sherlockowi nie wystarczy skupienia, żeby chciał kontynuować edukację - dzieciak wyraźnie lubił pochłanianie wiedzy, ale potrzebował też bardzo dużej dawki wrażeń. Ku zaskoczeniu obu braci, młodszy wyraźnie polubił przebywanie na lodowisku i postanowił zapisać się na lekcje łyżwiarstwa. Szybko z tego zrezygnował, bo jego ręce były za długie w stosunku do reszty ciała i przy wykonywaniu figur przeszkadzały mu w zachowaniu równowagi i wyglądały dziwnie.

Dopiero po rzuconych studiach jego sylwetka ustabilizowała się. Owszem, był “długi” - ręce, tułów, nogi, wszystko zdawało się być rozciągnięte w przestrzeni - szczupły i kościsty, ale, według Kogoś, w “przystojny” sposób.

Sherlock jednocześnie cieszył się z tej opinii i wciąż pomstował na zbyt długie kończyny. Leżał, opleciony Johnem, przyciśnięty do jego klatki piersiowej i zastanawiał się, jak mógłby pozbyć się drętwiejącej ręki. Odciąć? Teoretycznie miałoby to sens, jednak po pierwsze - dla Jego Doktora zapewne nieprzydatność kończyny nie byłaby dostatecznym powodem, żeby pozbywać się jej raz na zawsze, a po drugie - mogłaby mu się jeszcze kiedyś przydać. No i byłoby wiele krwi, potem w ranę mogłoby wejść zakażenie… Ponadto nie było pewności, że kikut byłby w łóżku wygodniejszy. No to może zrobić dziurę w materacu, w którą mógłby wsadzać rękę? To miało już więcej sensu, jednak wady takiego rozwiązania błyszczały w głosie Sherlocka wyraźnie: John raczej woli mieć łóżko bez dziur i w całości, a poza tym wtedy problem zawadzającej ręki byłby rozwiązywalny tylko w skończonej liczbie przypadków - gdy leżeli dokładnie tak, jak w tej chwili.

Choć z drugiej strony… Sherlock nie miał absolutnie nic przeciwko, żeby spędzić w tej pozycji resztę życia.

Ja nie wiem, co Wy wszyscy za problem macie z tą ręką?

Cały wywód zaczynający się od odcięcia ręki - to takie w stylu Sherlocka. Nie mam już siły Cię chwalić za niego, jest totalnie serialowy.

Dzieciństwo Sherlocka - uwielbiam teksty z tym motywem. Jeśli wszystko pójdzie dobrze to najpóźniej w poniedziałek po południu będziemy wiedzieć o nim dużo więcej.

Tekst jest słodki i cudny i kocham fluffy. Kocham Twoje fluffy.

Pozdrawiam i życzę weny.

KLEP sponsorowany promptem ZBIERZ JE WSZYSTKIE!

Jednocześnie smutne i śmieszne, jak pewne rzeczy ROZUMIE się dopiero wtedy, kiedy się ich doświadczy, co nie? Jak to, że poranny sex przed umyciem zębów to fujka, chyba że się NIE CAŁUJESZ, jak to, że przy długich włosach - włosy są wszędzie. Oraz to, że zawsze znajdzie się jakiś niepotrzebny róg poduszki i ta jedna, nikomu niepotrzebna w danej chwili ręka. To w sumie dość Sherlockowe, tak w temacie łyżew, że rezygnuje z czegoś, czego nie jest w stanie robić "dość dobrze".

Uroczo, naprawdę Chociaż znając Sherlocka, tak dlugo układałby wszystkie poduszki, analizował kąty i ciężar i pozycje, aż oszukałby system i znalazł tę jedną idealną pozycję, gdy wszystkie kończyny mają się dobrze xd

Weny!
W.