[Merlin BBC] [mM] Szczęście Przyjaciół

Fandom: Merlin
Autor: Ruciak
Beta: Tekst niebetowany
Parring: Merlin&Gwen
Gatunek: friendship, romans
N/A Jedna z moich pierwszych Merlinowskich miniaturek. Odrobinkę poprawiona wersja, tego co wstawiłam na Zakątek Zepsutego Szaleństwa. Nie jestem tylko pewna, czy dobrze oznaczyłam. Merlin jest zakochany w Gwen, ale jest jej przyjacielem, ale chce aby była szczęśliwa z Arturem.... trochę takie hmm... nie wiem, oceńcie sami.
Ruciak.

Widywałem ją praktycznie codziennie. Każdego kolejnego dnia patrzyłem na ten jej piękny uśmiech. Spoglądałem na jej śliczne, ciemne, kręcone włosy, które zazwyczaj upinała w luźny kok, gdzie pojedyncze kosmyki często wydostawały się na wolność, opadając jej na twarz. Każdego dnia wpatrywałem się w jej piękne, błyszczące oczy. Tak często darowała mi ten swój cudowny uśmiech za każdym razem, gdy ze mną rozmawiała. To było coś cudownego. Ona była cudowna… Zawsze była przy mnie, a ja przy niej. Nie było sytuacji, w której nie mogłaby na mnie liczyć. Zawsze starałem się jej pomóc, tak jak i ona mnie. Bez względu na wszystko inne, od początku naszej znajomości wspieraliśmy się nawzajem w trudnych chwilach. Nic w tym dziwnego, bo przecież od wielu lat jesteśmy dobrymi przyjaciółmi, znamy się tak dobrze. Przyjaciele pomagają w potrzebie, ufają sobie, a przede wszystkim chcą szczęścia drugiego. I ja także chcę szczęścia Gwen. Pragnę tego, jak niczego innego. Dlatego ona nigdy nie dowie się, jakie szczególne miejsce zajmuje w mym sercu. Nigdy nie powiem jej, jak bardzo jest dla mnie ważna, nigdy nie wyjawię jak bardzo ją kocham. Już do końca moich dni pozostanie to tylko i wyłącznie moją tajemnicą. Kolejnym sekretem, który nie może ujrzeć światła dziennego. Zupełnie jak moja magia. Ale czy miłość nie jest magią?
Nie zamierzam psuć jej szczęścia. Gwen, ta wspaniała, cudowna Gwen nie jest kobietą dla mnie. Nigdy nie była moja i nigdy nie będzie. I teraz, gdy widzę ją taką radosną, taką uśmiechniętą, stojącą naprzeciw Artura na ślubnym kobiercu, wiem, że będzie z nim szczęśliwa. Wiem, że ich przeznaczeniem jest być razem. Ona kocha jego, a on ją, a ja zrobiłbym wszystko, aby mogli być razem. I nie ważne jest to, że Gwen jest dla mnie tak bardzo cenna. Ważne jest to, że ona i Artur będą razem szczęśliwi. Bo któż by nie pragnął szczęścia swych najlepszych przyjaciół?

I co Wy na to?

Podoba mi się ten tekst. Bardzo ładnie operujesz opisami i synonimami. Jestem pod wrażeniem, ponieważ brak powtórzeń przychodzi mi niestety z trudem.
Ładnie przedstawiłaś nam tutaj tak potocznie zwane friend-zone. Merlin kocha się w Gwen, bardzo mocno ją do tego idealizując, ale zależy mu tak bardzo na jej szczęściu, że nie robi nic by powstrzymać ją od bycia z Arturem. Przez to, że przyszły król, jest również panem Merlina powoduje, że czarodziej bardzo często będzie widział kobietę, nie może od niej uciec, odejść.

Dziękuję za miły tekst na dobranoc.
Życzę czasu, weny!
Rzan.

Jak już pisałam na blogu, strasznie mi się podoba.
Wcześniej nie myślałam o parze Merlin&Gwen, choć na początku serialu było widać, że może coś z tego wyjść.

Cytat :

Zawsze była przy mnie, a ja przy niej. Nie było sytuacji, w której nie mogłaby na mnie liczyć.

To jedno z najbardziej prawdziwych zdań, pokazujących ich kontakty. Zawsze mogli na siebie liczyć i to było najważniejsze.

Cytat :

Nigdy nie była moja i nigdy nie będzie. [...] Wiem, że ich przeznaczeniem jest być razem. Ona kocha jego, a on ją, a ja zrobiłbym wszystko, aby mogli być razem.

A tutaj jest tak smutno... Bardzo, bardzo smutno, ale Merlin zawsze dba o innych, niestety...

Co do drugiej miniaturki, to wszechświat mnie nie lubi. Pisałam komentarz już 4 razy, za każdym razem coś mi przeszkadzało, by umieścić go na blogu (zacięty komputer, blogger, brak internetu.._
Ale może uda mi się napisać na kolejnym podejściem.