[HP][D] Cztery Pory Roku: Wiosna [HP/DM]

Fandom: Harry Potter
Autor: Alexandrine
Beta: zajrzała Saraknya
Pairing: Harry Potter/Draco Malfoy
Gatunek: Angst
Ostrzeżenia: Niekanoniczne postaci
N/A: Część pierwsza serii



Wiesz, to już wiosna. Nasz ogród się zazielenił. Nie możesz go zobaczyć, ale uwielbiałbyś czytać w nim książki.

Severus pracuje nad eliksirem dla ciebie. Mówi, że jest już blisko, ale nie jestem pewny jak długo wytrzymam bez ciebie.

Kupiłem kota. Cisza w naszym ogromnym domu była przytłaczająca. Jego mruczenie mnie uspakaja.

Harry, wiesz, że dziś jest nasza rocznica? Powinniśmy jeść kolacje w drogiej restauracji. W zamian za to siedzę w przy Twoim łóżku z prezentem w ręku.

Zawsze chciałem żebyśmy nosili obrączki. Mam je tu teraz. Z wygrawerowanym "Harry" na mojej i "Draco" na twojej. Założę ci ją, dobrze?

Wiosna zawsze przynosi nadzieję. To, że wszystko rozkwita, zieleni się. Ale ten tekst nie ma nadziei. Od początku wiadomo, jaki będzie los Harry'ego, chociaż głupi może się łudzić. Draco nie jest zbyt kanoniczny w tym tekście. Nigdy nie wyobrażałam go sobie jako bardzo wrażliwego chłopca, mężczyzny. A tu 'poznajemy' jego drugą stronę.

W nocy już to czytała, w sumie wszystkie części, ale tak mi się smutno po nich zrobiło, ze stwierdziłam iż napisanie komentarza zostawię sobie na kiedy indziej.
Zastanawiającym jest fakt choroby Pottera oraz istota owej choroby. Skoro Draco wspomina o ciszy w domu, oraz tym, ze ogród się zazielenił, a Potter nie może tego zobaczyć, można wnioskować, iż ten drugi nie znajduje się tam gdzie Draco, albo że leży bezwładny/bez życia w łóżku. Kolejna zagadka.
Szkoda, iż nie wspomniałaś jaki to kot, choć wyobrażam sobie taką małą czarną kulkę biegającą wokół blondyna. Wątek z obrączkami jest bardzo romantyczny, ale także smutny, chwyta za serca, a najbardziej fakt wygrawerowania imion na nich.

Powinnam zacząć od negatywnych stron, a potem przejść do pozytywnych, prawda? Cały problem polega na tym, że nie bardzo jestem w stanie się doszukać czegoś negatywnego. To wszystko jest na swoim miejscu. Rozdzierająco smutne. I chce mi się płakać. Ale jest na swoim miejscu... W jakiś sposób zachwycił mnie ten motyw z kotem. Jest taki idealny do opisania samotności.

Gwoli wyjaśnienia, ten komentarz realizuje Worek 2 prompt 7: Napisz komentarz z punktu widzenia jednej z postaci w tekście

Wiem, że to już wiosna. Czuję ją w powietrzu. Chciałbym móc Ci o tym powiedzieć. Widzę, jak się smucisz, gdy na mnie patrzysz - nie taki wyraz Twojej twarzy chciałbym oglądać.
Gdy śpisz, kot przychodzi do mnie. Podobno koty czują choroby, wyczuwają ludzi, który mają umrzeć. Może to i lepiej, że kot przychodzi tylko wtedy, gdy tego nie widzisz.
Gdybym tylko mógł, powiedziałbym Ci, jak bardzo chciałbym założyć obrączkę na Twój palec. A potem patrzeć na Twoją rękę, dzień po dniu, do końca naszych dni. A teraz? Nie jestem w stanie otworzyć oczu. To przypomina dryfowanie, wiesz? Unoszenie się na falach, tyle, że fale pogrążone są w całkowitej ciemności.
Nie smuć się, gdy odejdę. Proszę.

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja!
Tony.

Doprawdy smutne drabble to było. Do Draco współczucie odczuwam, że ślubu rocznicę czuwając przy łóżku męża spędzić musiał. W cud wiara chorobę czy klątwę każdą uleczyć może. Severusa próby w wynalezieniu lekarstwa udać się muszą, ponieważ zasługuje z pewnością na to Harry.

Piękny to miłości symbol - obrączki. Żal, że obdarowany nieprzytomny w dalszym ciągu pozostał. Oby już niedługo w chore ciało ponownie energia i witalność wstąpiły, a małżeństwo cieszyć się dalej sobą mogło.

Pozdrawiam,
Myst

Smutne, tak bardzo nie-wiosenne. Zamiast nadziei, piękna i radości, przytłaczająca aura śmierci, zakończenia raczej niż wspaniałego początku. To zostało dobrze oddane, niby mimochodem, a jednak dosadnie. Nie podoba mi się tylko ten Draco, tak wrażliwy, emocjonalny, otwarty w okazywaniu uczuć, przyznający się do słabości i tęsknoty. Do tego tekstu nie jest to w ogóle potrzebne, ale i tak wolałabym wiedzieć, co się stało z Potterem, czy jest dla niego jeszcze nadzieja, i jak to się w ogóle stało, że są z Draco parą, ale tutaj nie ma na to miejsca. Mamy uwoerzyć w ich związek i w rozpacz, która jest teraz dla Draco codziennością. Kupuję to, niech tak będzie. Każdy angstowy kawałeczek świata jest mile widziany.

No dobrze, Aleks cofnęłam się widzę wiele lat wstecz I mam wrażenie że już czytałam ten tekst, ale nie jestem pewna, czy po prostu mignął mi tutaj na forum, czy może pochodzi on jeszcze z gospody. Zacznijmy od tego, że temat, w którym jeden z bohaterów nie może dłużej przebywać z drugim jest dość częsty; często pojawia się oczywiście motyw śmierci, ale również choroby. Te tematy przewijają się dość często szczególnie właśnie w takich krótszych tekstach, i są, szczerze mówiąc, zdecydowanie bliższe mojemu sercu niż czytanie wesołych radosnych romansów. Oczywiście jak zwykle przyczepię się do jakiegoś fragmentu Tutaj najbardziej przeszkadzają mi te grawery na obrączkach i myślę, że można było to troszeczkę inaczej ograć, jakoś tak wytrąca mnie to z tego ponurego nastroju. Tak jak wspominali przedmówcy; wiosną świat budzi się do życia. Początek serii daje daje nam nadzieję, że eliksir dla Pottera powstanie i nasi chłopcy będą mogli cieszyć się wspólną przyszłością.

Część pierwsza serii Drarry. Lubię Drarry. Zobaczymy, co tu schowałaś, bo lubie serie, a Ty swoją podzieliłaś jeszcze na pory roku, więc mnie zainteresowałaś. Szczególnie, że płynnie z uroczości przeszłam w angst.

Nie wiem czemu, ale byłam prawie pewna, że narratorem będzie tu Potter, więc mnie zaskoczyłaś. Ale w sumie… To dobrze. Mniej przewidywalnie. I daje mi dużo pytań - Potter jest w jakiejś śpiączce? Coś się stało? Walka? Choroba? Jestem szalenie ciekawa i dlatego biegnę do drugiej części.

Weny,
Fia.