[HP][D] Cztery Pory Roku: Zima [HP/DM]

Fandom: Harry Potter
Autor: Alexandrine
Beta: zajrzała Saraknya
Pairing: Harry Potter/Draco Malfoy
Gatunek: Angst
Ostrzeżenia: Niekanoniczne postaci
N/A: Część czwarta serii. Ostatnia



Minął rok odkąd Severus dostarczył eliksir dla ciebie. Wiesz, bałem się ci go podać. Miałem rację.

Pokłóciłem się z Wesleyówną. Krzyczała, że to wszystko moja wina. Uderzyłem ją. Oddała. Szkoda, że Longbottom ją powstrzymał. Może trzymałbyś mnie już w ramionach.

Lupin twierdzi, że powinienem zdecydować co zrobić z twoim majątkiem. Jednak nie potrafię. Nie chcę go. Co powiesz na przekazanie go osieroconym dzieciom?

Zima jest wyjątkowo mroźna, a biały puch pokrył nasz martwy ogród. Dziś po raz ostatni przyniosę czerwone róże na twój pomnik.

Już niedługo powiem: „Dzień dobry Harry”, a ty z uśmiechem odpowiesz: „Witaj w domu Draco”.

Zima jest najgorszą z pór. Zimno, szybko robi się ciemno. Ludzie popadają w depresje. Draco postanawia dołączyć do Harry'ego i to mi się podoba tu. Nie jest kanoniczny, przez co lepiej go rozumiem. Miłość jest silnym, czasami niszczycielskim uczuciem, które niesie cierpienie. Sama chyba tak bym postąpiła.

Hmm… zastanawiającym jest czy Draco podał mu ten eliksir, czy nie?
Która Wesleyówna? Jeśli Ginewra to ja nie narzekam, czasem jej się wręcz należało, albo tak podejść, potrząsnąć nią i powiedzieć by się ogarnęła.
Przekazanie majątku jest dobrym pomysłem, znając gryfońskie serce Pottera byłby w niebo wzięty.
Końcówka smutna, martwy ogród, tak samo martwy tak Draco za życia. Może śmierć będzie dla niego lepszym rozwiązaniem. Ogólnie ciekawy pomysł ukazać życie podzielone na pory roku i w jakiś pokręcony sposób nawiązujący do nich. Całość jest smutna, ale także piękna. Ukazuje siłę uczucia, które pozostało w Draconie po śmierci Pottera.

"Nie musisz się wstydzić tego, co teraz czujesz. Przeciwnie... to, że odczuwasz taki ból, jest twoją największą siłą. " - JKR
"Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości. " - JKR
"Śmierć będzie ostatnim wrogiem, który zostanie zniszczony. " - JKR

"Szukamy miłości, wydaje nam się, że ją znaleźliśmy, a później znów spadamy w dół. I to z wysoka. Lepiej czasem spaść, niż nigdy się nie unieść? Robisz ze swojego życia Drogę krzyżową. " - Lolita Pille, Hell
"Chcę biec, lecieć, bić skrzydłami tak mocno, aby nie słyszeć niczego poza łomotem własnego serca. " - Laurie Halse Anderson, Motylki

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja!
Tony.

No i tak jak podejrzewałam, niestety końcówka jest smutna, a zarazem tak dobra. Jest to najlepsza część. naprawdę, Alex tutaj pozamiatałaś i nie chcę jakoś szczególnie się rozwodzić, ale w samej końcówce przeszedł mnie dreszcz i miałam takie: Kurcze przecież ja znam ten fragment! Wtedy przypomniałam sobie, że masz ją w podpisie i nawet się nie spodziewałam, że to był fragment z Twojego drabbla. szczerze mówiąc myślałam, że to pochodzi z jakiegoś długiego pięknego tekstu, tak że super. Naprawdę, całkiem to przykre, ale zarazem ludzkie, że jednak mu się nie udało. To jak sławni ludzie, którzy mimo ogromnych fortun, dopadnięci przez choroby, przegrywają walkę z rakiem ze śmiercią. Odchodzą młodzi, starzy, śmierć czeka wszystkich. Powiem Ci szczerze, że to jest to, czego sama szukam w tekstach i po ostatniej dużej ilości ficków nie do końca w moim guście, bardzo miło było mi przeczytać tę serię Jeszcze raz dzięki

Dotarłam do końca serii, cieszę się że tu jestem.

Snape przygotował eliksir i Harry go dostał. I zmarł. Tyle zrozumiałam. Draco podjął decyzję, żeby ten eliksir wykorzystać. I Ginny ma mu to za złe. Ginny, która jest z Longbottomem. Tyle się doczytałam. Ale to, co dzieje się tu dalej dzieje - Daco chce się zabić? Nie zgadzam się! I nadal nie wiem, co stało się z Potterem, jesteś złym człowiekiem!

Weny,
Fia.

Hej, jestem tu nowa, jeszcze nic nie rozumiem i to pierwsze opowiadanie jakie przeczytałam.
Szkoda że takie krótkie te rozdziały. Też do końca nie rozumiem o co chodzi fabularnie. Ale odczucie jest faktycznie przygnębiające po lekturze