[Merlin BBC] [T] [D] Plotki [AP/M]

Fandom: Merlin BBC
Oryginalny tytuł i link: Gossip
Autor: BecsX
Tłumacz: sandwich
Beta: Brak
Zgoda: jest
Paring: Merthur
Gatunek: Humor/Romans
Ostrzeżenia: Brak
N/T: 100 słów

— Merlinie, co się z tobą dzieje?
— Nic.
— Muszę ciągnąć cię za język za każdym razem? Powiedz mi.
— Połowa ludzi w Ealdor myśli, że mnie pieprzysz.
Artur prychnął.
— A druga połowa?
— Myśli, że jesteśmy zaręczeni i zostawiamy pieprzenie na noc poślubną. — Ksiażę uśmiechnął się i kiwnął głową. — I nie martwi cię to?
— Plotki wiążą społeczności, Merlinie. Tak samo jest tutaj, w Camelocie.
— Słucham? Tutaj myślą tak samo?
— Och, tak. Spekulują na ten temat już od miesięcy.
— I to wcale cię nie martwi?
— Dlaczego miałoby? W końcu to ja jestem tym, który cię pieprzy.
— Ale to nieprawda.
— Ale powinna być.
— Co?
— Nic. [/font]




:-)

Przyjemne maleństwo
Czytało mi się go trochę trudniej od "Ludzie wiedzieli", ale jestem pewna, że to przez to, iż drabble jest samym dialogiem.
Świetnie dobrane słowa. Plotki, ploteczki - Artura nie ruszają, a nawet jakby był z nich zadowolony. Społeczeństwo o którym wspomina Artur przypomina mi... autorki tekstów xD No musicie przyznać, że to tak jakby podział autorek - połowa myśli, że się pieprzą, połowa myśli, że czekają do ślubu, a reszta pisze, że jeszcze tego nie robią, ale Artur zdecydowanie zamierza to zmienić

Hitem tego drabbla jest ten fragment poniżej - moim zdaniem. Szeroko się uśmiechnęłam czytając go.

Cytat :

— Połowa ludzi w Ealdor myśli, że mnie pieprzysz.
Artur prychnął.
— A druga połowa?
— Myśli, że jesteśmy zaręczeni i zostawiamy pieprzenie na noc poślubną.

Dziękuję Ci za kolejnie fajnie dobrany tekst, który wywołał u mnie uśmiech.
Pozdrawiam i życzę went!
Rzan.

PS. poprawo proszę wstępniak

Cóż za pozytywny akcent na zakończenie dnia.
Bardzo miła i zabawna wymiana zdań, która sugeruje iż coś jest na rzeczy by pod sam koniec wręcz uderzyć w twarz sugestią że mogliby być razem.
Obawa Merlina, iż o nim mówią rozumiałabym ja gdyby tylko na jego temat spekulowali, ale tutaj chodzi o związek, wiec tajemnica jego jest bezpieczna, póki co.
Stosunek Artura do całej sprawy wydaje mi się idealnie odzwierciedlać początkowe podejście do poważnych spraw kanonicznego Artura z serialu.
Opowiadanie zachowane w lekkim tonie, przyjemnie będzie do niego wrócić.

Ja się zawsze zabieram do komentarzy, jak pies do jeża, dlatego trzeba mi wybaczyć, bo to nie tak, że nie ma "tekstów dla mnie godnych", bo nawet takie komentuję na zasadzie: "zmarnowałeś mi [x] minut czasu"... na szczęście ten tekst nie zmarnował mi czasu wcale, bo to sama przyjemność czytać to maleństwo

Ogólnie, jestem pełna podziwu dla ciebie, nigdy ci tego nigdzie nie pisałam wprawdzie, ale widziałam twoje początki, obserwowałam Kanapę i nawet jeśli tam zawsze twierdziłaś, że tłumaczem nie czujesz się zbyt pewnym, to jednak parłaś naprzód, bo wiedziałaś, że jak ty nie zrobisz, to nikt nie zrobi - i za tą postawę zawsze cię podziwiałam, nawet jeśli byłam tylko cichym wielbicielem . Cóż, żeby ci jeszcze dosłodzić to dodam, że to mi pomogło samej się przełamać, bo mówienie do mnie w tonie: "on/ona dał/-a radę, a ty wymiękasz?" prawie zawsze na mnie skutecznie działa xD

Ale, przechodząc do meritum, do skomentowania tekstu, a nie autora, bo to brzydko ( ), cóż... to ty mnie wciągnęłaś (Kanapa) w Merlina, i chwała ci za to. Nic dziwnego więc, że wszelaki fluff i słodycz w postaci merlinowej mnie wcale nie mierzi, jak to ma nieraz miejsce w innych (nawet w Potterze!) fandomach. Tutaj fluff jest dla mnie czymś tak oczywistym, że po prostu spływa po mnie każdy nadmiar cukru xD. W każdym razie, ten tekst to takie urocze cudeńko <3. Miły akcent na zakończenie dnia, pośmiać się, nawet jeśli czytałam go teraz jedynie w gwoli przypomnienia. Uwielbiam drabble humorystyczne, bo mimo iż z jednej strony brakowało mi wtrąceń dotyczących tego, jak zareagowały konkretne postacie na konkretne "odzywki", tak z drugiej doceniam ich brak, bo scena ta jest na tyle... cóż, możliwa w kanonie, że na spokojnie można "przewidzieć", jakie miny panowie mieli... czyli ogólnie mówiąc - mam rozterkę. Ale zdaję sobie też sprawę, że te wtrącenia to mój osobisty fetysz, ja pisząc nie wyobrażam sobie praktycznie dialogu bez takowych, taki mam już styl pisania ;d
Jakkolwiek... Powiedz mi, czy "Plotki" mają jakąś przyjemną kontynuację w oryginale? ;> Skusiłabym się, żeby taką przeczytać, nawet jeśli to byłoby chamskie pwp, (albo zwłaszcza, he-he) chociaż ostatnio łaknę więcej fabuły niż seksu, którego nie może zabraknąć nadal, ale ma się wokół niego nie kręcić... zdziwniej i zdziwniej!
W każdym razie, jak mają, to ja ją chcę, jak nie mają, to trzeba coś zrobisz, żeby miały ;3
I kuuuurdeeee. Dlaczego, och dlaczego Arturze, musiałeś wspominać o integracyjnej funkcji plotki, miałam to na zajęciach z procesów grupowych i teraz będą mi się te wszystkie funkcje śniły! A już zaliczyłam sprawdzian, na 4! Agrh...

W każdym razie, zdecydowanym mistrzem jest tekst o tym, że "ale powinna być" <3. Toć ja widzę od razu tę minę przed oczami:



Jakkolwiek, san, dziękuję ci za tekst, daj mi więcej, ładnie proszę :*

Weny!
Fantasmagoria.

Drabble jest po prostu świetne
Uwielbiam ten parring w ogóle i w szczególe. W większości tekstów, które czytałam to Merlin jest bardziej... powiedzmy że świadomy tej chemii między nimi, dlatego tym bardziej podoba mi się to, że tutaj to Artur stwierdził, że te plotki powinny być prawdą

A tak swoją drogą to kto uwierzy, że oni czekaliby do nocy poślubnej? Przecież to niewykonalne, z wielu powodów

Hahahah, totalnie zgadzam się z tym "ale powinna być". W końcu, to średniowiecze - kto kiedykolwiek zabronił królowi mieć kochanków wśród służby? Lubię Merthury, więc to byłby dodatkowy atut. Powinna być druga część tego tekstu, który kontynuowałby to, ale drabble nie od tego są. Bardzo miła, ładna łatka do kanonu - aż zachciało mi się od nowa oglądać "oryginał".

Pozdrawiam,
Zeitgeber

Ej, byłam pewna, że komentowałam już ten tekst. Ale widać jednak nie. No cóż Może tylko o tym myślałam. Był taki moment, że bardzo dużo oglądałam Merlina i byłam nim mega zafascynowana. No bo hej, przecież cały Merlin to jest TAKI WIELKI queer-bait… no szkoda gadać.

Podoba mi się, jak zawsze, gdy to Artur jest odważny. Nic sobie nie robi z tego, co wypada a co nie. No bo hej, gryfoni, co nie Z drugiej strony Merlin, krukon, siedzi i się martwi, bo co to ma być, bo konsekwencje… A czasem po prostu dobrze jest walić konsekwencje i być sobie razem, długo i szczęśliwie. Tak jak oni z pewnością będą, gdy w końcu zaczną się pieprzyć. Artur, w Tobie nadzieja!

Pozdrawiam, i niech Wen zawsze Ci sprzyja!
Tony.

Ha ha, a mnie akurat oglądanie Merlina ominęło, aczkolwiek z trzech powodów przymierzam się do tego, by wkrótce to zmienić i nadrobić zaległości. Po pierwsze, w jednym odcinku gra Georgia Moffett, co dla mnie jest absolutnie wystarczającym powodem, by obejrzeć cały serial, jako że moja psychofaza ma się świetnie i wciąga mnie tylko coraz głębiej w Tennanto-chaos. Powód drugi - widziałam aktora grającego Merlina w odcinku Doctora Who, gdzie był świetny, i oglądałam go w serialu The Fall, oceniając występ na bardzo milutki, postanowiłam więc dać mu szansę i obejrzeć w jakiejś dłuższej roli. Powód trzeci, by obejrzeć Merlina? Takie teksty!
Dialogówki to nie moja bajka, ale jeśli ktoś obiecuje mi dwóch facetów i dużo seksu, nie zastanawiam się ani chwili. Co wiele mówi o mojej młodości... Fajne czasy xD Nawet jeśli zostaje mi tylko czytanie o docierających się związkach męsko-męskich - no bo nie oszukujmy się, nawet ja, co to nie oglądała serialu, wie, że ta para to oczywista oczywistość! - i po takiej rozmowie albo na jednego spłynie zrozumienie, albo drugi nie wytrzyma i zacznie coś w końcu robić! Plotki nie są dobre, ale skoro już ludzie gadają, niech chociaż mają o czym!
No dobrze, ale o czym to ja chciałam w ogóle napisać? Że fajnie jest znaleźć takie maleństwo do komentowania, pouśmiechać się troszkę nad nim, a trochę nad własnymi myślami, i że mam nadzieję, że już wkrótce z większą świadomością tematu dokopię się i do innych tekstów z tym pairingiem. Bardzo im kibicuję