[GoodOmens][mM] Alpha Centauri [Crowley/Aziraphale]

―  Dzisiaj szósty grudnia ―  zauważył Crowley, siadając obok swojego anioła. ―  Mikołajki. Twoje drugie ulubione święto ―  uśmiechnął się, wyciągając z kieszeni pięknie zawinięte w ozdobny papier pudełko. Jego ukochany wolał Mikołajki od Bożego Narodzenia, czy nawet Wielkanocy - ważne wydarzenia, niemniej jednak Mikołajki zostały wymyślone przez ludzi jako pretekst do dawania sobie większej ilości prezentów, niezwiązane z silnie religijnym przeżyciem Chrystusa i po prostu były bardzo… ludzkie. ―  Mam dla ciebie prezent ―  dodał, kładąc prostokątny przedmiot na kolanach Aziraphale’a.

Anioł nie zareagował. Tak, jak nie reagował od wielu, wielu lat. Prezenty z poprzednich lat leżały porozrzucane, niektóre odpakowane, inne nie, dookoła jego nieruchomej sylwetki.

― Tym razem, to “Mały Książę” ― dodał Anthony, rozdzierając papier i szczerząc się do przyjaciela. ― Pamiętam, że bardzo ceniłeś sobie tę powieść, więc ją zdobyłem, czyż to nie wspaniałe?

Gdyby demon nie wiedział lepiej, mógłby pomyśleć, iż jego ukochanego podmieniono na jakąś rzeźbę lub Sandalphon zamienił go w słup soli. Niemniej miarowe oddychanie Aziraphale’a (nawyk, który jeszcze posiadał, mimo że o mruganiu już zapomniał) świadczyło o czymś zgoła innym. To, i fakt, że nie było już Sandalphona, który mógłby zamienić go, albo kogokolwiek innego w słup soli. Nie działało to szczególnie pokrzepiająco, nawet jeśli powinno, ten dupek, jak mało kto zasłużył sobie na unicestwienie. Ale niestety, poczucie zadowolenia z tego faktu przytłaczała ogromna rozpacz, która pojawiła się tam, gdy okazało się, że niewielu przeżyło. Żaden człowiek, niemal żadne anioły i demony - poza tymi najwyższymi rangą. No i oni, oczywiście. Aziraphale i Crowley, na zawsze razem.

Anthony nigdy nie pomyślał, że będzie smakowało to tak gorzko. Czasem żałował, iż zabrał ich na Alpha Centauri Bb*, wbrew woli ukochanego - jednak dla Ziemi było już za późno, gdyby nie zmusił ich do ucieczki, zostaliby strawieni razem z nią.

― Poczytam ci, możesz mi przerwać w każdym momencie, jeśli poczujesz się, że wolisz jednak poczytać sam ― powiedział demon, otwierając książkę na pierwszej stronie. ― Gdy miałem sześć lat, zobaczyłem…*

Widząc Aziraphale’a w takim stanie, Crowley wiedział, że nigdy tego sobie nie wybaczy.